Tłumaczenia dla hasła „mianownika“ w polsko » hiszpański słowniku

sprowadzać ułamki do wspólnego mianownika

reducir los fraccionarios a un común denominador

Tłumaczenia dla hasła „mianownika“ w hiszpańsko » polski słowniku

reducir al común denominador

sprowadzać do wspólnego mianownika

reducir a un común denominador t. przen.

zredukować do wspólnego mianownika

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Natomiast procedura kalkulacyjna ustalająca koszty poszczególnych produktów rozpoczyna się od ustalenia tzw. produkcji przeliczeniowej, czyli doprowadzenia do wspólnego mianownika wszystkich produktów.

pl.wikipedia.org

Dla każdego rodzaju istnieją dwa główne deklinacyjne paradygmaty: rzeczowniki słabe i mocne, które – w zależności od dopełniacza l. poj. oraz mianownika liczby mnogiej – dzielą się na podklasy.

pl.wikipedia.org

Forma wołacza jest niekiedy także równa formie mianownika.

pl.wikipedia.org

Występujące w ablativus singularis -ā jest długie, w przeciwieństwie do mianownika i wołacza.

pl.wikipedia.org

Wyjątek stanowi zaimek pytajno-względny co, który przyjmuje formę mianownika.

pl.wikipedia.org

Od odmiany rodzajnika nieokreślonego ein różni się formą mianownika rodzaju męskiego liczby pojedynczej (einer) oraz postacią mianownika i biernika rodzaju nijakiego w liczbie pojedynczej (eines).

pl.wikipedia.org

Pod względem stosunków morfosyntaktycznych języki indoeuropejskie należą zasadniczo do nominatywno-akuzatywnych – agens zdania przechodniego oraz podmiot zdania nieprzechodniego są wyrażane przy pomocy mianownika, a dopełnienie bliższe przy pomocy biernika.

pl.wikipedia.org

Niektóre rzeczowniki męskoosobowe mogą nawet tworzyć dwie formy (zwykłego) mianownika liczby mnogiej, np. ci profesorowie – ci profesorzy (i jeszcze deprecjatywne te profesory).

pl.wikipedia.org

Język szwedzki posiadał w przeszłości, podobnie jak i współczesny język niemiecki, końcówki deklinacyjne 4 przypadków (mianownika, dopełniacza, celownika i biernika).

pl.wikipedia.org

Przypuszcza się, że takim wyrazem mógł być np. *meǵh₂ („bardzo”), będący formą mianownika/biernika liczby pojedynczej przymiotnika rodzaju nijakiego.

pl.wikipedia.org