polsko » niemiecki

panikar[k]a [paɲikar(k)a] RZ. r.ż.

panikara → panikarz

Zobacz też panikarz

panikarz (-ara) [lub (-arka)] <D. ‑a, l.mn. ‑e> [paɲikaʃ] RZ. r.m. (r.ż.) pot.

panikarz (-ara) [lub (-arka)]
Panikmacher(in) r.m. (r.ż.) pej.

panikarski [paɲikarski] PRZYM. pot.

panikarz (-ara) [lub (-arka)] <D. ‑a, l.mn. ‑e> [paɲikaʃ] RZ. r.m. (r.ż.) pot.

panikarz (-ara) [lub (-arka)]
Panikmacher(in) r.m. (r.ż.) pej.

panikarstwo <D. ‑wa, bez l.mn. > [paɲikarstfo] RZ. r.n. pot.

panikować <‑kuje; f. dk. s‑> [paɲikovatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

panika <D. ‑ki, bez l.mn. > [paɲika] RZ. r.ż. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski