Tłumaczenia dla hasła „harcownik“ w polsko » niemiecki słowniku

harcownik <D. ‑a, l.mn. ‑icy> [xartsovɲik] RZ. r.m. HIST.

harcownik (żołnierz)

Plänkler r.m.

pojedynek harcowników

Zweikampf r.m. der Plänkler

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Słowo pochodzi od średniowiecznych harcowników, czyli dawnych rycerzy którzy przed frontem jazdy pojedynkowali się przed główną częścią bitwy.

pl.wikipedia.org

Nieprzyjaciel stanął za rzeką, pozwalając przeprawić się polskim harcownikom.

pl.wikipedia.org

Wojsko rozciągnęło się w długą linię, zaś na przedzie znajdowali się harcownicy.

pl.wikipedia.org

Nawiązawszy kontakt bojowy, huzarzy-harcownicy oddawali salwę karabinową na 100 m. przed pozycjami nieprzyjaciela.

pl.wikipedia.org

Osmanowie ustawili przed frontem swojej armii harcowników oraz łuczników i arkebuźników.

pl.wikipedia.org

W chorągwiach husarskich eleara jako harcownika wyróżniała czerwona szarfa na zbroi.

pl.wikipedia.org

Harcownicy uzbrojeni w oszczepy już przed bitwą usiłowali trafić słonie w celu wywołania u nich paniki.

pl.wikipedia.org

Następny dzień upłynął na starciach harcowników.

pl.wikipedia.org

Przepaski poprzeczne zewnętrzna i wewnętrzna są silnie ząbkowane, co odróżnia ten gatunek od podobnej dąbrówki harcownicy, u której przepaska wewnętrzna jest łukowato wygięta.

pl.wikipedia.org

Większość żołnierzy kolonialnych została zwerbowana, wyszkolona i wyposażona do tłumienia rebelii w koloniach, chociaż somalijscy dubaci byli pożyteczną lekką piechotą i harcownikami.

pl.wikipedia.org