Tłumaczenia dla hasła „locativus“ w polsko » niemiecki słowniku

locativus <D. ‑vu, l.mn. ‑vy> [lokativus] RZ. r.m. JĘZ.

locativus

Lokativ r.m.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Niektóre rzeczowniki (zwłaszcza nazwy miast, ale też rzeczowniki pospolite, jak domus, humus, militia, rus, dies) zachowują archaiczny, siódmy przypadek: miejscownik (locativus).

pl.wikipedia.org

Locativus, określający związek przedmiotu z miejscem, z którego on pochodzi; sufiksy: -(e)ko, -go, -etako.

pl.wikipedia.org

Konstrukcja o podobnym charakterze, jedynie z użyciem innego przypadka, znana jest w sanskrycie (locativus absolutus) oraz grece (genetivus absolutus).

pl.wikipedia.org