Tłumaczenia dla hasła „mincerz“ w polsko » niemiecki słowniku

mincerz [mintseʃ] RZ. r.m.

mincerz → mincarz

Zobacz też mincarz

mincarz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [mintsaʃ] RZ. r.m. HIST.

1. mincarz (człowiek zajmujący się mincarstwem):

mincarz

Münzer r.m.

2. mincarz (zarządca mennicy królewskiej):

mincarz

Schatzmeister r.m.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Rozszalały tłum ruszył na ratusz i mennicę krzyżacką, zdemolował ją i rozgrabił mieszkanie głównego mincerza krzyżackiego.

pl.wikipedia.org

Mincerze stanowili wyizolowaną, dobrze sytuowaną grupę społeczną, co rodziło konflikty z mieszczanami.

pl.wikipedia.org

Stosowana przez kupców i mincerzy do określania wagi monet i wagi probierczej srebra.

pl.wikipedia.org

Na monetach, licznie bitych w mennicy przez żydowskich mincerzy, pojawia się nawet tytuł królewski (datowane są one przez historyków różnie, w przedziale lat 1173–1202).

pl.wikipedia.org

Do władzy centralnej należeli również: skarbnik, mincerz i inni.

pl.wikipedia.org

Projektodawca i mincerz mennicy przasnyskiej.

pl.wikipedia.org

Od tej pory na monetach wybijano imię króla jak i imię wraz z tytułem mincerza odpowiedzialnego za jakość pieniądza.

pl.wikipedia.org

Z upływem czasu mincerze tracili uprawnienia policyjno-sądowe, stając się jedynie rzemieślnikami od wytwarzania pieniądza bilonowego.

pl.wikipedia.org

Upadł także wniosek mincerzy gdańskiego i toruńskiego w sprawie konfiskaty na rzecz mennic sreber kościelnych.

pl.wikipedia.org

Należał do korporacji mincerzy, a w 1411 roku został miejskim rachmistrzem.

pl.wikipedia.org