Tłumaczenia dla hasła „poruczenie“ w polsko » niemiecki słowniku

poruczenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [porutʃeɲe] RZ. r.n. podn.

poruczenie

Betrauung r.ż.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Od 1907 roku pełnił funkcję sztabsoficera do specjalnych poruczeń w głównym zarządzie inżynierskim.

pl.wikipedia.org

Następnie w stopniu kapitana był sztabsoficerem do specjalnych poruczeń w zarządzie kierownika radiotelegrafu.

pl.wikipedia.org

Od 1904 r. był urzędnikiem do specjalnych poruczeń przy warszawskim generał-gubernatorze.

pl.wikipedia.org

Od 1893 r. był oficerem sztabowym do specjalnych poruczeń w sztabie warszawskiego okręgu wojskowego.

pl.wikipedia.org

Pełnił funkcję oficera do specjalnych poruczeń i skarbnika w wojskowym zarządzie sanitarnym.

pl.wikipedia.org

W 1899 roku w stopniu podpułkownika został oficerem sztabowym do specjalnych poruczeń przy sztabie warszawskiego okręgu wojskowego.

pl.wikipedia.org