Tłumaczenia dla hasła „przytłaczać“ w polsko » niemiecki słowniku

przytłaczać <‑cza; f. dk. przytłoczyć> [pʃɨtwatʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. przytłaczać podn. (przygniatać):

przytłaczać coś czymś

etw mit etw andrücken

2. przytłaczać przen. podn. (przygnębiać):

przytłaczać człowieka

niederdrücken

przytłaczać człowieka

erdrücken

Przykładowe zdania ze słowem przytłaczać

przytłaczać coś czymś

etw mit etw andrücken

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Nowa rola – ojca i gospodarza domu – zaczyna go przytłaczać.

pl.wikipedia.org

Pisarz zrezygnował z subiektywizmu oraz relatywizmu poznawczego, epatując brutalną szczerością, przytłaczając pesymizmem, sarkastycznym buntem przeciw rzeczywistości.

pl.wikipedia.org

Rozmiary tego pięknego świata łatwo przytłaczają.

pl.wikipedia.org

Niektórzy krytycy zarzucali grupie, że zbyt wielkie tłumy na scenie przytłaczają, a niekiedy nawet zagłuszają tekst sztuki.

pl.wikipedia.org

Przytłacza go olbrzymie poczucie winy, ból i żal.

pl.wikipedia.org

Gehry był zainteresowany stworzeniem takiej galerii, która byłaby wykwintna, ale zarazem nie przytłaczała swoją urodą dzieł sztuki, które miały być w niej eksponowane.

pl.wikipedia.org

Niemniej budynek nie przytłacza sąsiadującej zabudowy ze względu na fakt, iż nawiązuje wysokością do sąsiadujących budynków.

pl.wikipedia.org

Krytycy budowli uważali, że była ona niefunkcjonalna, źle wkomponowana w otoczenie i przytłacza okoliczną dziewiętnastowieczną zabudowę.

pl.wikipedia.org

Przytłaczał ją stosunek społeczności, w której dorastała, do jej homoseksualności.

pl.wikipedia.org

Szabat nie jest dniem odpoczynku obudowanego listą obwarowań i przepisów, ale dniem wyzwolenia spod mocy tego, co człowieka zniewala, przytłacza i ogranicza.

pl.wikipedia.org