Tłumaczenia dla hasła „tytulatura“ w polsko » niemiecki słowniku

tytulatura <D. ‑ry, l.mn. ‑ry> [tɨtulatura] RZ. r.ż.

1. tytulatura st. urz. (tytuły przysługujące komuś):

tytulatura

Titulatur r.ż.

tytulatura

Betitelung r.ż.

tytulatura króla

die Betitelung des Königs

2. tytulatura DRUK. (dane dotyczące książki):

tytulatura

Titelei r.ż.

Przykładowe zdania ze słowem tytulatura

tytulatura króla

die Betitelung des Königs

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Dokument zaczynał się od imienia aktualnie rządzącego cesarza, wraz z pełną tytulaturą, rokiem panowania, imieniem ojca i pełnionymi urzędami.

pl.wikipedia.org

To on wprowadzić miał do elamickiej tytulatury królewskiej tytuł „wielkiego regenta” (sukkalmah).

pl.wikipedia.org

W tytulaturze często łączono tytuł kałga z sułtan (syn lub brat chana).

pl.wikipedia.org

Ponadto zmieniono tytulaturę, w miejsce komendantów milicji wprowadzając szefów urzędów (oprócz komisariatów i posterunków), podobnie postąpiono także w stosunku do ich zastępców.

pl.wikipedia.org

Posługiwanie się insygniami i tytulaturą w praktyce było złożone i niejednoznaczne.

pl.wikipedia.org