Tłumaczenia dla hasła „zaręczać“ w polsko » niemiecki słowniku

I . zaręczać <‑cza> [zarentʃatɕ], zaręczyć [zarentʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. zaręczać (gwarantować):

zaręczać coś

für etw bürgen

zaręczać coś

etw garantieren

2. zaręczać (zapewniać):

zaręczać

versichern

zaręczam ci, że...

ich versichere dir, dass ...

3. zaręczać (doprowadzać do zaręczyn):

zaręczać

verloben

II . zaręczać <‑cza> [zarentʃatɕ], zaręczyć [zarentʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

zaręczać się z kimś

sich B. mit jdm verloben

Przykładowe zdania ze słowem zaręczać

zaręczać coś

für etw bürgen

zaręczać się z kimś

sich B. mit jdm verloben

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Tradycyjnie, rody zaręczały często kilkuletnie dzieci, a właściwe małżeństwo miało miejsce gdy dziewczyna osiągnęła dojrzałość.

pl.wikipedia.org

Zaręcza się z piękną dziewczyną i żeni się z nią.

pl.wikipedia.org

Łucja i Edgar, szkoccy kochankowie, pomimo waśni między ich rodami, zaręczają się.

pl.wikipedia.org

Tradycyjnie, rody zaręczały często kilkuletnie dzieci, a właściwe małżeństwo miało miejsce, gdy młoda para miała 12-13 lat.

pl.wikipedia.org

Wkrótce potem oboje uciekają, zaręczają się podczas postoju na autostradzie, a następnie biorą w tajemnicy ślub.

pl.wikipedia.org

Zaręczają się w tajemnicy, ale ten związek nie ma przyszłości.

pl.wikipedia.org

Po pewnych wahaniach, zaręcza się – jednak odmawia noszenia pierścionka.

pl.wikipedia.org

W tej sytuacji przybył sam prezydent i obejrzał wnętrza budynku zaręczając wszystkim, że żaden uczeń ewangelicki nie jest w nim przetrzymywany.

pl.wikipedia.org