Tłumaczenia dla hasła „deklinacja“ w włosko » polski słowniku

declinazione

deklinacja r.ż.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Języki dagestańskie posiadają rozbudowaną deklinację, np. w języku tabasarańskim istnieje 48 końcówek miejscownika.

pl.wikipedia.org

W języku polskim deklinacji podlegają rzeczowniki, przymiotniki, imiesłowy przymiotnikowe, zaimki rzeczowne, przymiotne i liczebne oraz liczebniki.

pl.wikipedia.org

Kiedy przymiotniki nie były poprzedzone takimi wyrazami, używana była deklinacja mocna, gdzie końcówki stopniowo zastępowano bardziej różnicującymi końcówkami der.

pl.wikipedia.org

Deklinacja uwzględniała osiem przypadków (siedem jak w polskim oraz ablatyw, odpowiadający na pytania: „skąd?”, „od kogo/czego?”) oraz trzy liczby: pojedynczą, podwójną i mnogą.

pl.wikipedia.org

Analogicznie do zmian w odmianie rzeczownika uprościła się deklinacja przymiotników.

pl.wikipedia.org

Rzeczownik, przymiotnik, zaimek i liczebnik należały do nominalnych części mowy – podlegały deklinacji i odmieniały się zasadniczo według podobnych wzorów.

pl.wikipedia.org

Liczebniki zbiorowe odmieniały się według deklinacji rzeczownikowej (dъvoj-ь, troj-ь) lub zaimkowej (četver-ъ, pętor-ъ...).

pl.wikipedia.org

Dominuje typ aglutynacyjny z bardzo rozbudowaną deklinacją (duża liczba przypadków miejscowych, odpowiadające konstrukcjom przyimkowym w językach indoeuropejskich) i względnie prostą koniugacją.

pl.wikipedia.org

Ze średnią deklinacją około −73 stopni, może być widoczny tylko z półkuli południowej i niższych szerokości geograficznych półkuli północnej.

pl.wikipedia.org

Posiada bardzo skomplikowaną deklinację (ze względu na znaczną liczbę przypadków) i względnie prostą koniugację.

pl.wikipedia.org