Tłumaczenia dla hasła „panować“ w polsko » angielski słowniku

panować CZ. cz. nieprzech.

1. panować (królować):

panować

to reign

2. panować (rządzić):

panować nad kimś/czymś

to dominate [or to rule] sb/sth

3. panować f. dk. za- (dawać sobie radę):

panować

to control

panować nad sobą

to control oneself

4. panować f. dk. za- (cisza):

panować

to reign

5. panować f. dk. za-:

panować (szerzyć się) (terror)

to spread

panować (zwyczaje, poglądy)

to prevail

Przykładowe zdania ze słowem panować

panować wszechwładnie

to rule with omnipotence

panować nad kimś/czymś

to dominate [or to rule] sb/sth

panować nad sobą

to control oneself

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Oznaczenie „superziemia” nie oznacza, że z pewnością na powierzchni planety panują warunki zbliżone do ziemskich.

pl.wikipedia.org

Panuje tu klimat śródziemnomorski ze znacznymi opadami w okresie jesień – wiosna i częstymi katastrofalnymi suszami w lecie.

pl.wikipedia.org

Od 395 panował nad wschodnią częścią imperium rzymskiego, gdy jego brat rządził częścią zachodnią.

pl.wikipedia.org

W kredzie wczesnej panował tam dość suchy klimat podzwrotnikowy.

pl.wikipedia.org

Natomiast w norach, w których śpią, zimują i wypoczywają panuje stosunkowo wysoka wilgotność.

pl.wikipedia.org

Co do tych elementów w nauce panuje zgoda, jednak dalej już zaczynają się rozbieżności.

pl.wikipedia.org

W „świecie nadksiężycowym”, w którym poruszają się gwiazdy i planety, panują inne prawa.

pl.wikipedia.org

Panował ciepły klimat a rzeki wylewały zostawiając żyżny muł umożliwiający zróżnicowanie się roślinności.

pl.wikipedia.org

Poetyką nazywane są zasady, jakie panują w systemie literackim w określonym czasie.

pl.wikipedia.org

Panował od 17 lipca 1880 roku aż do śmierci.

pl.wikipedia.org