Tłumaczenia dla hasła „Ausgeflippten“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ge·flo·ten CZ.

gefloten volt. deelw. van fluiten¹, fluiten²

Zobacz też fluiten , fluiten

flui·ten² <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. fluiten (op een fluitje blazen):

fluiten

pfeifen

de scheidsrechter floot voor buitenspel

der Schiedsrichter pfiff Abseits

hij zat een deuntje te fluiten

er pfiff vor sich B. hin

2. fluiten (fluitinstrument bespelen):

fluiten

Flöte spielen

3. fluiten (geluid van een fluit voortbrengen):

fluiten

pfeifen

fluiten

flöten

de merels fluiten

die Amseln singen

op zijn vingers fluiten

auf den Fingern pfeifen

de kogels floten om mijn oren

die Kugeln pfiffen mir um die Ohren

daar kun je naar fluiten

das kannst du in den Schornstein schreiben

flui·ten¹ <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] CZ. cz. przech.

1. fluiten (geluid voortbrengen):

fluiten

pfeifen

zijn hondje fluiten

(nach) seinem Hund pfeifen

2. fluiten (als scheidsrechter leiden):

fluiten

pfeifen

ont·glip·pen <ontglipte, i. ontglipt> [ɔntxlɪpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. ontglippen pot.:

ontglippen (ontsnappen)

entschlüpfen

ontglippen (van woorden, klanken)

entfahren

ontglippen (van opmerkingen)

herausrutschen

de bal ontglipte hem

der Ball entschlüpfte ihm

dat woord is me gewoon ontglipt

das Wort ist mir einfach so herausgerutscht

2. ontglippen (ontgaan, verloren gaan voor):

ontglippen

entschlüpfen

ontglippen

entwischen pot.

glip·pen <glipte, i. geglipt> [ɣlɪpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. glippen (slippen, wegglijden):

glippen

(aus)rutschen

2. glippen (voortglijden, voortschieten):

glippen

huschen

glippen

schlüpfen

hij glipte vlug door de mensenmassa heen

er schlüpfte durch die Menschenmenge

3. glippen (ontglijden, ontschieten):

glippen

(ent)gleiten

glippen

rutschen

glippen

flutschen pot.

de teugels laten glippen przen.

die Zügel aus der Hand geben

de gelegenheid laten glippen ...

sich C. die Gelegenheit entgehen lassen, ...

hij liet het glas uit zijn handen glippen

das Glas glitt ihm aus der Hand

slip·pen <slipte, h./i. geslipt> [slɪpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. slippen:

slippen (wegglijden)

rutschen

slippen (koppeling)

schleifen

hij laat het geld door de vingers slippen przen.

ihm rinnt das Geld durch die Finger

iets laten slippen przen.

sich C. etw entgehen lassen

2. slippen MOT.:

slippen (uitglijden)

schlittern

slippen (uitglijden)

rutschen

slippen (uitglijden)

schleudern

slippen (in een slip raken)

ins Schleudern [o. Rutschen] geraten [o. kommen]

mijn fiets slipte op de beijzelde weg

mein Fahrrad kam auf der vereisten Straße ins Rutschen

3. slippen (ergens in, uit komen):

slippen

schlüpfen

in de drukte slipte hij mee naar binnen

im Gedränge schlüpfte er mit hinein