Tłumaczenia dla hasła „hoedster“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

houd·ster <houdster|s> [hɑutstər] RZ. r.ż.

houdster forma żeńska od houder

Zobacz też houder

hou·der <houder|s> [hɑudər] RZ. r.m.

1. houder:

houder (bezitter, beheerder)

Inhaber r.m.

houder (van prijs, titel)

Träger r.m.

houder (van auto)

Besitzer r.m.

houder (exploitant)

Betreiber r.m.

houder (van dieren)

Halter r.m.

de houder van een bank van lening

der Inhaber eines Leihhauses

de houder van een cheque

der Scheckinhaber

de houder van een paspoort

der Inhaber eines Passes

2. houder (iem die bijhoudt):

houder

Führer r.m.

de houder van een dagboek

der Führer eines Tagebuchs

de houder van het kasboek econ.

der Kassenbuchführer

3. houder (om iets in te bewaren):

houder

Behälter r.m.

4. houder (om iets mee vast te klemmen):

houder

Halter r.m.

op·voed·ster <opvoedster|s> [ɔpfutstər] RZ. r.ż.

opvoedster forma żeńska od opvoeder

Zobacz też opvoeder

op·voe·der <opvoeder|s> [ɔpfudər] RZ. r.m.

opvoeder

Erzieher r.m.

kas·houd·ster RZ. r.ż.

kashoudster forma żeńska od kassier

Zobacz też kassier

kas·sier <kassier|s> [kɑsir] RZ. r.m.

kassier

Kassierer r.m.

pas·houd·ster RZ. r.ż.

pashoudster forma żeńska od pashouder

Zobacz też pashouder

pas·hou·der <pashouder|s> [pɑshɑudər] RZ. r.m.

pashouder

Passinhaber r.m.

vee·houd·ster RZ. r.ż.

veehoudster forma żeńska od veehouder

Zobacz też veehouder

vee·hou·der <veehouder|s> [vehɑudər] RZ. r.m.

veehouder

Viehhalter r.m.

rijd·ster <rijdster|s> [rɛɪtstər] RZ. r.ż.

rijdster forma żeńska od rijder

Zobacz też rijder

rij·der <rijder|s> [rɛidər] RZ. r.m.

1. rijder (iem die in een voertuig rijdt):

rijder

Fahrer r.m.

2. rijder (ruiter):

rijder

Reiter r.m.

3. rijder (schaatser):

rijder

Schlittschuhläufer r.m.

leid·ster <leidster|s> [lɛitstər] RZ. r.ż.

leidster forma żeńska od leider

Zobacz też leider

lei·der <leider|s> [lɛidər] RZ. r.m.

1. leider (persoon die leidt):

leider

Leiter r.m.

leider

Führer r.m.

de leider van een cursus

der Leiter eines Kurses

de leiders van de opstand

die Führer des Aufstandes

2. leider SPORT:

leider

Spitzenreiter r.m.

leider (ploeg)

Tabellenführer r.m.

vind·ster <vindster|s> [vɪn(t)stər] RZ. r.ż.

vindster forma żeńska od vinder

Zobacz też vinder

vin·der <vinder|s> [vɪndər] RZ. r.m.

vinder

Finder r.m.

de eerlijke vinder

der ehrliche Finder

af·zend·ster RZ. r.ż.

afzendster forma żeńska od afzender

Zobacz też afzender

af·zen·der <afzender|s> [ɑfsɛndər] RZ. r.m.

afzender

Absender r.m.

ar·beid·ster RZ. r.ż.

arbeidster forma żeńska od arbeider

Zobacz też arbeider

ar·bei·der <arbeider|s> [ɑrbɛidər] RZ. r.m.

arbeider

Arbeiter r.m.

in·zend·ster RZ. r.ż.

inzendster forma żeńska od inzender

Zobacz też inzender

in·zen·der <inzender|s> [ɪnzɛndər] RZ. r.m.

inzender

Einsender r.m.

boek·houd·ster RZ. r.ż.

boekhoudster forma żeńska od boekhouder

Zobacz też boekhouder

boek·hou·der <boekhouder|s> [bukhɑudər] RZ. r.m.

boekhouder

Buchhalter r.m.

huis·houd·ster <huishoudster|s> [hœyshɑutstər] RZ. r.ż.

huishoudster

Haushälterin r.ż.

huishoudster (grote huishouding)

Wirtschafterin r.ż.

da·vid·ster [davɪtstɛr] RZ. r.ż. geen l.mn.

davidster

David(s)stern r.m.

ver·leid·ster RZ. r.ż.

verleidster forma żeńska od verleider

Zobacz też verleider

ver·lei·der <verleider|s> [vərlɛɪdər] RZ. r.m.

verleider

Verführer r.m.

hoe·de·recht <hoederecht|en> [hudərɛxt] RZ. r.n. belg.

hoederecht

Erziehungsberechtigung r.ż.

aan·bid·ster RZ. r.ż.

aanbidster forma żeńska od aanbidder

Zobacz też aanbidder

aan·bid·der <aanbidder|s> [ambɪdər] RZ. r.m.

aanbidder

Anbeter r.m.

aanbidder (verliefd persoon)

Verehrer r.m.

een stille aanbidder

ein stiller Verehrer

wiel·rijd·ster <wielrijdster|s> [wilrɛɪtstər] RZ. r.ż.

wielrijdster forma żeńska od wielrijder

Zobacz też wielrijder

wiel·rij·der <wielrijder|s> [wilrɛidər] RZ. r.m.

wielrijder

Fahrradfahrer r.m.

be·ge·leid·ster <begeleidster|s> [bəɣəlɛɪtstər] RZ. r.ż.

begeleidster forma żeńska od begeleider

Zobacz też begeleider

be·ge·lei·der <begeleider|s> [bəɣəlɛidər] RZ. r.m.

1. begeleider:

begeleider (iem die vergezelt)

Begleiter r.m.

begeleider (officieel)

Begleitperson r.ż.

2. begeleider (iem die met raad en daad bijstaat):

begeleider

Betreuer r.m.

3. begeleider muz.:

begeleider

Begleiter r.m.

reis·leid·ster <reisleidster|s> [rɛɪslɛɪtstər] RZ. r.ż.

reisleidster forma żeńska od reisleider

Zobacz też reisleider

reis·lei·der <reisleider|s> [rɛislɛidər] RZ. r.m.

reisleider

Reiseleiter r.m.