W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „klokke“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

klok·ken: czasownik
klok·je: rzeczownik
klon·ken: czasownik
kloek: rzeczownik
klonk: czasownik
klo·te: przymiotnik i przysłówek
klok·rok: rzeczownik
klom·men: czasownik
klop·pen: czasownik
klos·sen: czasownik
klot·sen: czasownik
klod·der: rzeczownik
klon·ter: rzeczownik
klont·je: rzeczownik
klooi·en: czasownik

Widzisz podobne wyniki: klokken , klokje , klonken , klote , klonk , kloek , klooien , klontje , klonter , klodder , klotsen , klossen , kloppen , klommen i klokrok

klok·ken¹ <klokte, h. geklokt> [klɔkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klokken (werktijden laten vastleggen):

2. klokken:

klokken (geluid ‘klok’)

klokken (vloeistof)

de melk stroomt klokkend in het glas

die Milch gluckert in das Glas

klok·je <klokje|s> [klɔkjə] RZ. r.n.

Uhr r.ż.

klon·ken CZ.

klonken 3. os. l.mn. cz. prz. van klinken¹, klinken²

Zobacz też klinken , klinken

klin·ken² <klonk, h. geklonken> [klɪŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klinken:

klinken (luiden, galmen)

klinken (luiden, galmen)

klinken (weerklinken)

er klinkt een luid gejuich

ein lautes Jubeln erklingt

er klonk een schot

es knallte ein Schuss

zijn stem klonk triomfantelijk

Triumph klang in seiner Stimme

zuiver/vals klinken

rein/falsch klingen

2. klinken (toeschijnen, voorkomen):

dat zal u vreemd in de oren klinken

das wird Ihnen fremd vorkommen

dat klinkt ongelofelijk

das hört sich unglaubwürdig an

dat klinkt ongelofelijk

das klingt unglaubhaft

3. klinken (toosten):

op iets klinken

auf etw B. anstoßen

klin·ken¹ <klonk, h. geklonken> [klɪŋkə(n)] CZ. cz. przech. (ambacht(elijk))

buizen/platen klinken

Röhren/Platten (ver)nieten

het zit geklonken przen.

die Sache ist unter Dach und Fach

kloek¹ <kloek|en> [kluk] RZ. r.ż.

Glucke r.ż.

Gluckhenne r.ż.

klonk CZ.

klonk 3. os. l.poj. cz. prz. van klinken¹, klinken²

Zobacz też klinken , klinken

klin·ken² <klonk, h. geklonken> [klɪŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klinken:

klinken (luiden, galmen)

klinken (luiden, galmen)

klinken (weerklinken)

er klinkt een luid gejuich

ein lautes Jubeln erklingt

er klonk een schot

es knallte ein Schuss

zijn stem klonk triomfantelijk

Triumph klang in seiner Stimme

zuiver/vals klinken

rein/falsch klingen

2. klinken (toeschijnen, voorkomen):

dat zal u vreemd in de oren klinken

das wird Ihnen fremd vorkommen

dat klinkt ongelofelijk

das hört sich unglaubwürdig an

dat klinkt ongelofelijk

das klingt unglaubhaft

3. klinken (toosten):

op iets klinken

auf etw B. anstoßen

klin·ken¹ <klonk, h. geklonken> [klɪŋkə(n)] CZ. cz. przech. (ambacht(elijk))

buizen/platen klinken

Röhren/Platten (ver)nieten

het zit geklonken przen.

die Sache ist unter Dach und Fach

klo·te [klotə] PRZYM. orzecz. wulg.

mies

beschissen wulg.

Mist orzecz.

Mist- przyd.

dat is zwaar klote

das ist großer Mist

dat is zwaar klote

das ist große Scheiße

klok·rok <klokrok|ken> [klɔkrɔk] RZ. r.m.

Glockenrock r.m.

klom·men CZ.

klommen 3. os. l.mn. cz. prz. van klimmen

Zobacz też klimmen

klim·men <klom, h./i. geklommen> [klɪmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klimmen:

klimmen (klauteren)

klimmen (met handen en voeten vooral)

in de pen klimmen przen.

zur Feder greifen

naar de top van een berg klimmen

zum Gipfel eines Berges emporsteigen [o. emporklettern]

op een toren klimmen

auf einen Turm steigen

2. klimmen (rijdend, fietsend):

3. klimmen:

klimmen (omhoog gaan: water, vloed)

klimmen (omhoog gaan: zon)

klimmen (omhoog gaan: weg)

4. klimmen (toenemen, vermeerderen):

klop·pen¹ <klopte, h. geklopt> [klɔpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kloppen:

kloppen (hoorbaar slaan)

kloppen (hoorbaar slaan)

kloppen (m.b.t. de hartspier ook)

tegen een muur kloppen

an eine Wand klopfen

er wordt geklopt

2. kloppen (overeenkomen, passen):

een kloppend antwoord

eine richtige Antwort

kloppen met de feiten

mit den Tatsachen übereinstimmen

klos·sen² <kloste, h. geklost> [klɔsə(n)] CZ. cz. przech.

1. klossen (opwinden):

garen klossen

2. klossen (ambacht(elijk)):

klot·sen <klotste, h. geklotst> [klɔtsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

klotsen (zachtjes)

klotsen (zachtjes)

klotsen (van golven)

kabbeln połnocnoniem.

klod·der <klodder|s> [klɔdər] RZ. r.m.

Klecks r.m.

klon·ter <klonter|s> [klɔntər] RZ. r.m.

Klumpen r.m.

klonter (bloedprop)

Pfropf r.m.

klonter (in melk, soep)

Klümpchen r.n.

klont·je <klontje|s> [klɔncə] RZ. r.n.

1. klontje:

klontje (kleine klont)

Klümpchen r.n.

klontje (boter)

Flöckchen r.n.

2. klontje (blokje suiker):

Zuckerwürfel r.m.

Stück r.n. Zucker

zo klaar als een klontje

klar wie Kloßbrühe

klooi·en <klooide, h. geklooid> [klojə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klooien:

klooien (stuntelen, prutsen)

klooien (slordig)

klooien ((onhandig) knutselen)

2. klooien:

klooien (zeuren)

klooien (aandringen)

keine Ruhe geben

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski