Tłumaczenia dla hasła „prutsster“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

pruts·werk [prʏtswɛrk] RZ. r.n. geen l.mn.

1. prutswerk (knoeitwerk):

prutswerk

Stümperei r.ż.

2. prutswerk (knutselwerk):

prutswerk

Bastelarbeit r.ż.

fiets·ster RZ. r.ż.

fietsster → fietser

Zobacz też fietser

fiet·ser <fietser|s> [fitsər] RZ. r.m.

fietser

Radfahrer r.m.

fietser

Radler r.m.

fietsers oversteken!

≈ Achtung Fahrradfahrer!

prut·sen <prutste, h. geprutst> [prʏtsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. prutsen (klungelen):

prutsen

stümpern

2. prutsen (knutselen):

prutsen

basteln

drum·ster RZ. r.ż.

drumster forma żeńska od drummer

Zobacz też drummer

drum·mer <drummer|s> [drʏmər] RZ. r.m.

drummer

Schlagzeuger r.m.

pruts·ding <prutsding|en> [prʏtsdɪŋ] RZ. r.n.

prutsding

≈ wertlose(s) Ding r.n.

prutsding

wertlose(s) Zeug r.n.

prut·te·len¹ <pruttelde, h. geprutteld> [prʏtələ(n)] CZ. cz. nieprzech.

pruttelen kookk. (van water, koffie e.d.)

brodeln

pruttelen (in vet gebraden worden)

brutzeln

de koffie staat te pruttelen

der Kaffee brodelt

pruts <pruts|en> [prʏts] RZ. r.ż. belg.

pruts

≈ wertlose(s) Ding r.n.

pruts

wertlose(s) Zeug r.n. kein l.mn.

pruts (voorwerpen)

Kram r.m. kein l.mn.

houd·ster <houdster|s> [hɑutstər] RZ. r.ż.

houdster forma żeńska od houder

Zobacz też houder

hou·der <houder|s> [hɑudər] RZ. r.m.

1. houder:

houder (bezitter, beheerder)

Inhaber r.m.

houder (van prijs, titel)

Träger r.m.

houder (van auto)

Besitzer r.m.

houder (exploitant)

Betreiber r.m.

houder (van dieren)

Halter r.m.

de houder van een bank van lening

der Inhaber eines Leihhauses

de houder van een cheque

der Scheckinhaber

de houder van een paspoort

der Inhaber eines Passes

2. houder (iem die bijhoudt):

houder

Führer r.m.

de houder van een dagboek

der Führer eines Tagebuchs

de houder van het kasboek econ.

der Kassenbuchführer

3. houder (om iets in te bewaren):

houder

Behälter r.m.

4. houder (om iets mee vast te klemmen):

houder

Halter r.m.

huur·ster RZ. r.ż.

huurster forma żeńska od huurder

Zobacz też huurder

huur·der <huurder|s> [hyrdər] RZ. r.m.

huurder

Mieter r.m.