Tłumaczenia dla hasła „zagrabiony“ w niemiecko » polski słowniku

I . ara̱bisch PRZYM.

arabisch Klima, Wüste:

arabisch

arabski

II . ara̱bisch PRZYSŁ.

arabisch miteinander sprechen

rozmawiać [f. dk. po‑] ze sobą po arabsku

Zobacz też deutsch

I . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] PRZYM.

deutsch

niemiecki

die deutsche Staatsangehörigkeit

niemieckie obywatelstwo r.n.

II . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] PRZYSŁ.

deutsch

po niemiecku

deutsch miteinander sprechen

rozmawiać [f. dk. po‑] ze sobą po niemiecku

ein deutsch sprechender Mann

mężczyzna r.m. mówiący po niemiecku

Karabi̱ner <‑s, ‑> [kara​ˈbiːnɐ] RZ. r.m.

1. Karabiner (Gewehr):

Karabiner

karabin r.m.

2. Karabiner austr. → Karabinerhaken

Zobacz też Karabinerhaken

Karabi̱nerhaken <‑s, ‑> RZ. r.m.

Karabinerhaken

karabinek r.m.

Halobiọnt <‑en, ‑en> [halo​ˈbi̯ɔnt] RZ. r.m. meist l.mn. BIOL.

Halobiont

halobiont r.m.

ạb|graben CZ. cz. przech. irr

1. abgraben Erdreich:

abgraben

skopywać [f. dk. skopać]

2. abgraben Wasser:

abgraben

odprowadzać [f. dk. odprowadzić]

jdm das Wasser abgraben

udaremnić czyjeś plany

begra̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. begraben (beerdigen):

begraben

chować [f. dk. po‑]

begraben

grzebać [f. dk. po‑]

hier liegt der Hund begraben pot.

tu jest pies r.m. pogrzebany

damit kann er sich begraben lassen iron.

on może tym pogrzebać swoje szanse

2. begraben (verschütten):

begraben

zasypywać [f. dk. zasypać]

die Lawine begrub acht Personen unter sich

lawina r.ż. pogrzebała 8 osób

3. begraben (aufgeben):

begraben

porzucać [f. dk. porzucić]

begraben Hoffnung

pogrzebać

lass uns unseren Streit begraben

zażegnajmy naszą kłótnię

gegra̱ben [gə​ˈgraːbən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gegraben pp von graben

Zobacz też graben

I . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] CZ. cz. nieprzech. (Erde ausheben)

graben

kopać

nach Wasser/Gold/Kohle graben

poszukiwać wody/złota/węgla

II . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] CZ. cz. przech. (ausheben)

graben Loch, Grube, Tunnel

drążyć [f. dk. wy‑]

graben Brunnen, Graben

kopać [f. dk. wy‑]

III . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] CZ. cz. zwr. fig (sich einprägen)

sich [jdm] ins Gedächtnis graben

utkwić [komuś] w pamięci fig

ụm|graben CZ. cz. przech. irr

umgraben

przekopywać [f. dk. przekopać]

den Garten umgraben

przekopać ogród

an|graben CZ.

Hasło od użytkownika

jdn angraben cz. przech. pot.

podrywać kogoś pot.

jdn angraben cz. przech. pot.

uderzać do kogoś pot.