Tłumaczenia dla hasła „charakteristischen“ w polsko » niemiecki słowniku

charakterystyczny [xarakterɨstɨtʃnɨ] PRZYM.

charakterystyczny

charakteristisch

charakterystyczny

kennzeichnend

charakterystyczny dla kogoś/czegoś

für jdn/etw charakteristisch

cecha charakterystyczna

charakteristische Eigenschaft r.ż.

cecha charakterystyczna

Eigenheit r.ż.

cecha charakterystyczna

Merkmal r.n.

charakterystycznie [xarakterɨstɨtʃɲe] PRZYSŁ.

charakterystycznie

charakteristisch

charakterystycznie

spezifisch

charakterystycznie się poruszać

sich spezifisch [o. charakteristisch] bewegen

charakterystyka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [xarakterɨstɨka] RZ. r.ż.

1. charakterystyka (opis cech):

charakterystyka

Charakteristik r.ż.

sporządzić charakterystykę postaci

die Charakteristik einer Person anfertigen

2. charakterystyka:

charakterystyka MAT., TECHNOL.

Kennlinie r.ż.

charakterek <D. ‑rku, l.mn. ‑rki> [xarakterek] RZ. r.m. iron. pot.

charakterek

zudringlicher Charakter r.m.

ona ma charakterek

sie hat einen zudringlichen Charakter

charakterologiczny [xarakterologitʃnɨ] PRZYM. PSYCH.

charakterologiczny

charakterologisch

charakteropatia <D. ‑ii, bez l.mn. > [xarakteropatja] RZ. r.ż. PSYCH.

charakteropatia

Charakteropathie r.ż.

charakteryzacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [xarakterɨzatsja] RZ. r.ż.

charakteryzacja FILM, TEATR

Schminken r.n.

charakteryzacja FILM, TEATR

Maske r.ż.

charakterologicznie [xarakterologitʃɲe] PRZYSŁ. PSYCH.

charakterologicznie

charakterologisch

opisać coś charakterologicznie

etw charakterologisch beschreiben

charakter <D. ‑u, l.mn. ‑y> [xarakter] RZ. r.m.

1. charakter (usposobienie):

charakter

Charakter r.m.

człowiek o silnym/słabym charakterze

ein Mensch r.m. von [o. mit] starkem/schwachem Charakter

czarny charakter

Bösewicht r.m.

człowiek z charakterem

ein Mensch von Charakter

człowiek bez charakteru

charakterloser Mensch

to nie leży w jego charakterze

das ist nicht seine [Wesens]art r.ż.

2. charakter (forma):

charakter

Charakter r.m.

charakter

Eigenart r.ż.

wizyta miała charakter oficjalny

der Besuch r.m. hatte einen offiziellen Charakter

charakter pisma

Handschrift r.ż.

3. charakter (właściwość):

charakter

Eigenschaft r.ż.

impreza o charakterze dobroczynnym

Wohltätigkeitsveranstaltung r.ż.

w charakterze gościa/nauczyciela

als Gast r.m. /Lehrer r.m.

4. charakter:

charakter LIT., TEATR

Charakter r.m.

charakterny [xarakternɨ] PRZYM. pot.

charakterny

charakterstark

charakterny młodzieniec

charakterstarker Jüngling r.m.

charakteropata <D. ‑ty, l.mn. ‑paci> [xarakteropata] RZ. r.m. PSYCH.

charakteropata

Person r.ż. mit Charakteropathie-Symptomen

charakteryzator(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [xarakterɨzator] RZ. r.m.(r.ż.)

charakteryzator(ka) FILM, TEATR

Maskenbildner(in) r.m. (r.ż.)

charakteryzatornia <D. ‑ni, l.mn. ‑ie> [xarakterɨzatorɲa] RZ. r.ż.

charakteryzatornia FILM, TEATR

Maske r.ż.

charakteryzatornia FILM, TEATR

Schminkraum r.m.

charakteryzatorski [xarakterɨzatorski] PRZYM.

charakteryzatorski FILM, TEATR

Masken-

przybory charakteryzatorskie

Maskenutensilien ntpl

I . charakteryzować <‑zuje> [xarakterɨzovatɕ] CZ. cz. przech.

1. charakteryzować < f. dk. s‑> (opisywać charakter):

charakteryzować

charakterisieren

charakteryzować

kennzeichnen

2. charakteryzować tylko ndk. (cechować):

charakteryzować

kennzeichnen

charakteryzuje go powściągliwość

Zurückhaltung r.ż. [o. Reserviertheit r.ż. ] ist typisch für ihn

3. charakteryzować < f. dk. u‑>:

charakteryzować TEATR, FILM

schminken

II . charakteryzować <‑zuje> [xarakterɨzovatɕ] CZ. cz. zwr.

1. charakteryzować tylko ndk. (cechować się):

charakteryzować się czymś

sich B. durch etw charakterisieren

charakteryzować się czymś

durch etw gekennzeichnet sein

2. charakteryzować < f. dk. u‑>:

charakteryzować TEATR, FILM

sich B. schminken