Tłumaczenia dla hasła „niszczonym“ w polsko » niemiecki słowniku

zniszczony [zɲiʃtʃonɨ] PRZYM.

zniszczony

zerstört

zniszczony

vernichtet

zniszczony twarz

verlebt

zniszczony ręce

abgearbeitet

I . niszczyć <‑czy; f. dk. z‑ [lub po‑]> [ɲiʃtʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. niszczyć (pustoszyć):

niszczyć tereny

zerstören

niszczyć tereny

verheeren

niszczący wpływ

verheerender Einfluss r.m.

2. niszczyć (tępić):

niszczyć szkodniki

vernichten

niszczyć szkodniki

vertilgen

3. niszczyć (powodować zużywanie):

niszczyć ubranie

abnutzen

niszczyć ubranie

abtragen

niszczyć buty

ablaufen

4. niszczyć (powodować utratę zdrowia):

niszczyć organizm

ruinieren

niszczyć organizm

zu Grunde richten

5. niszczyć przen. (burzyć):

niszczyć spokój

stören

II . niszczyć <‑czy; f. dk. z‑ [lub po‑]> [ɲiʃtʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

1. niszczyć:

niszczyć (być niszczonym) (książki, ubranie)

sich B. abnutzen

2. niszczyć:

niszczyć (osłabiać się) (człowiek)

sich B. zu Grunde richten

3. niszczyć:

niszczyć (tępić się nawzajem) (wrogowie)

sich B. gegenseitig vernichten

Zobacz też niszczeć

niszczeć <‑eje; f. dk. z‑> [ɲiʃtʃetɕ] CZ. cz. nieprzech.

niszczeć

verkommen

niszczeć

zu Grunde gehen

niszczeć (budynek)

verfallen

niszczeć (żywność)

verderben

niszczący [ɲiʃtʃontsɨ] PRZYSŁ.

niszczący

vernichtend

niszczący

zerstörerisch

niszczący

ruinös

niszczący konkurencja

ruinöse Konkurrenz r.ż.

namaszczony [namaʃtʃonɨ] PRZYM. podn.

namaszczony

weihevoll

namaszczony

andächtig

namaszczony

feierlich

namaszczone kazanie

weihevolle [o. andächtige] Predigt r.ż.

niszczeć <‑eje; f. dk. z‑> [ɲiʃtʃetɕ] CZ. cz. nieprzech.

niszczeć

verkommen

niszczeć

zu Grunde gehen

niszczeć (budynek)

verfallen

niszczeć (żywność)

verderben

niszczarka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [ɲiʃtʃarka] RZ. r.ż. pot.

niszczarka

Reißwolf r.m.

niszczarka

Vernichter r.m.

niszczarka

Aktenwolf r.m.

niszczarka dokumentów

Aktenvernichter r.m.

opuszczony [opuʃtʃonɨ] PRZYM.

1. opuszczony (pozostawiony):

opuszczony dom, wieś

verlassen

opuszczony dom, wieś

menschenleer

2. opuszczony (porzucony):

opuszczony człowiek

verlassen

opuszczony człowiek

einsam

3. opuszczony (zaniedbany):

opuszczony

vernachlässigt

zniszczyć [zɲiʃtʃɨtɕ]

zniszczyć f. dk. od niszczyć

Zobacz też niszczyć

I . niszczyć <‑czy; f. dk. z‑ [lub po‑]> [ɲiʃtʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. niszczyć (pustoszyć):

niszczyć tereny

zerstören

niszczyć tereny

verheeren

niszczący wpływ

verheerender Einfluss r.m.

2. niszczyć (tępić):

niszczyć szkodniki

vernichten

niszczyć szkodniki

vertilgen

3. niszczyć (powodować zużywanie):

niszczyć ubranie

abnutzen

niszczyć ubranie

abtragen

niszczyć buty

ablaufen

4. niszczyć (powodować utratę zdrowia):

niszczyć organizm

ruinieren

niszczyć organizm

zu Grunde richten

5. niszczyć przen. (burzyć):

niszczyć spokój

stören

II . niszczyć <‑czy; f. dk. z‑ [lub po‑]> [ɲiʃtʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

1. niszczyć:

niszczyć (być niszczonym) (książki, ubranie)

sich B. abnutzen

2. niszczyć:

niszczyć (osłabiać się) (człowiek)

sich B. zu Grunde richten

3. niszczyć:

niszczyć (tępić się nawzajem) (wrogowie)

sich B. gegenseitig vernichten

zniszczały [zɲiʃtʃawɨ] PRZYM. podn.

zniszczały

abgenutzt

zniszczały

ausgedient

zniszczałe meble

abgenutzte Möbel r.m. l.mn.