W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „oszołomieniu“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

oszołomienie: rzeczownik
oszołomić
solomierz: rzeczownik
opromieniać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
powiadomienie: rzeczownik
oszołom: rzeczownik
napromieniać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: oszołomienie , opromienić , solomierz , oszołomić , powiadomienie , opromieniać , napromienić i oszołom

oszołomienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [oʃowomjeɲe] RZ. r.n.

1. oszołomienie (zaskoczenie):

oszołomienie

Bestürzung r.ż.

2. oszołomienie (stan półprzytomności):

oszołomienie

Rausch r.m.

oszołomienie

Benommenheit r.ż.

oszołomienie czymś

durch etw hervorgerufene Benommenheit

oszołomić [oʃowomitɕ]

oszołomić f. dk. od oszałamiać

Zobacz też oszałamiać

oszałamiać <‑ia; f. dk. oszołomić> [oʃawamjatɕ] CZ. cz. przech.

1. oszałamiać (odurzać):

oszałamiać

berauschen

oszałamiać

betäuben

2. oszałamiać (zdumiewać):

oszałamiać

überwältigen

solomierz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [solomjeʃ] RZ. r.m.

solomierz TECHNOL., CHEM.

Salzmessgerät r.n.

I . opromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

II . opromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

1. opromieniać (rozjaśniać się):

opromieniać

sich B. erhellen

2. opromieniać przen.:

opromieniać

[er]strahlen

jej buzia opromieniła się tęczą uśmiechu

sie [o. ihr Gesicht r.n. ] strahlte vor Lachen

powiadomienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [povjadomjeɲe] RZ. r.n.

powiadomienie

Benachrichtigung r.ż.

powiadomienie

Unterrichtung r.ż.

powiadomienie

Mitteilung r.ż.

dostać powiadomienie o ślubie

eine Hochzeitsanzeige [o. Trauanzeige] erhalten

oszołom <D. ‑a, l.mn. ‑y> [oʃowom] RZ. r.m. pot. (fanatyk)

oszołom

Fanatiker(in) r.m. (r.ż.)

I . napromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

napromieniać FIZ., TECHNOL.

bestrahlen

precyzyjnie napromienić chore miejsce

die kranke Stelle präzise bestrahlen

II . napromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

napromieniać FIZ., TECHNOL.

bestrahlt werden

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „oszołomieniu“ w polsko » niemiecki słowniku

oszołomienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [oʃowomjeɲe] RZ. r.n.

1. oszołomienie (zaskoczenie):

2. oszołomienie (stan półprzytomności):

oszołomić [oʃowomitɕ]

oszołomić f. dk. od oszałamiać

Zobacz też oszałamiać

oszałamiać <‑ia; f. dk. oszołomić> [oʃawamjatɕ] CZ. cz. przech.

1. oszałamiać (odurzać):

2. oszałamiać (zdumiewać):

solomierz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [solomjeʃ] RZ. r.m.

I . opromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

1. opromieniać (oświecać):

2. opromieniać przen. (rozsławiać):

3. opromieniać przen. (czynić przyjemnym):

II . opromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

1. opromieniać (rozjaśniać się):

2. opromieniać przen.:

powiadomienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [povjadomjeɲe] RZ. r.n.

oszołom <D. ‑a, l.mn. ‑y> [oʃowom] RZ. r.m. pot. (fanatyk)

I . napromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

II . napromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania