Tłumaczenia dla hasła „soliden“ w polsko » niemiecki słowniku

solidny [solidnɨ] PRZYM.

1. solidny (rzetelny):

solidny firma, rzemieślnik

solide

solidny firma, rzemieślnik

zuverlässig

2. solidny (mocny):

solidny budowla

solide

solidny budowla

fest

3. solidny (ugruntowany):

solidny podstawy, wiedza

solide

solidny podstawy, wiedza

fundiert

4. solidny pot. (pokaźny):

solidny posiłek

tüchtig pot.

solidny porcja

gehörig

solidny porcja

tüchtig pot.

soliter <D. ‑a, l.mn. ‑y> [soliter] RZ. r.m.

1. soliter (tasiemiec uzbrojony):

soliter

Bandwurm r.m.

usunąć solitera

einen Bandwurm entfernen

2. soliter (rodzaj drzewa):

soliter

Solitär r.m.

3. soliter przest (kamień szlachetny):

soliter

Solitär r.m.

solidarny [solidarnɨ] PRZYM.

1. solidarny (współdziałający):

solidarny

solidarisch

solidarny

einig

być solidarnym z kimś [w czymś]

mit jdm solidarisch [o. einig] [in etw C. ] sein

2. solidarny PR.:

dłużnik solidarny

Gesamtschuldner r.m.

wierzyciel solidarny

Gesamtgläubiger r.m.

wyrównanie dłużników solidarnych

Gesamtschuldnerausgleich r.m.

zobowiązanie solidarne

Gesamtverbindlichkeit r.ż.

solidnie [solidɲe] PRZYSŁ.

1. solidnie (rzetelnie):

solidnie wykonany

solide

solidnie wykonany

zuverlässig

2. solidnie (mocno):

solidnie zbudowany

solide

solidnie zbudowany

fest

solidarnie [solidarɲe] PRZYSŁ.

1. solidarnie (jednomyślnie, wspólnie):

solidarnie działać

solidarisch

solidarnie działać

einig

2. solidarnie PR.:

odpowiadać solidarnie

solidarisch [o. gesamtschuldnerisch] haften

solić <‑li; cz. prz. sól> [solitɕ] CZ. cz. przech.

1. solić < f. dk. po‑> <[lub o‑]> (w celu przyprawienia):

solić

salzen

2. solić (w celu zakonserwowania):

solić

einsalzen

solista (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [solista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp

1. solista MUZ.:

solista (-tka)

Solist(in) r.m. (r.ż.)

2. solista SPORT:

solista (-tka)

Alleingänger(in) r.m. (r.ż.)

solista (-tka)

Solist(in) r.m. (r.ż.)

soliród <D. ‑rodu, l.mn. ‑rody> [solirut] RZ. r.m. BOT.

soliród

Glaskraut r.n.

solfeż <D. ‑u, l.mn. ‑e> [solfeʃ] RZ. r.m. MUZ.

solfeż

Solfeggio r.n.