Tłumaczenia dla hasła „sprzeciwić“ w polsko » niemiecki słowniku

sprzeciwiać się <‑ia się> [spʃetɕivjatɕ ɕe], sprzeciwić się [spʃetɕivitɕ ɕe] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. sprzeciwiać się (przeciwstawiać się):

sprzeciwiać się komuś/czemuś

gegen jdn/etw Widerstand leisten

2. sprzeciwiać się (wyrażać sprzeciw):

sprzeciwić się czemuś

einer S. C. widersprechen

sprzeciwić się czemuś

gegen etw Widerspruch erheben

3. sprzeciwiać się zwykle cz. ndk. (być sprzecznym):

sprzeciwić się czemuś

gegen etw sein

sprzeciwić się czemuś

im Gegensatz zu etw stehen

Przykładowe zdania ze słowem sprzeciwić

on może się sprzeciwić

er könnte [o. dürfte] sich B. widersetzen

sprzeciwić się czemuś

gegen etw sein

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Partia zrzeszała właścicieli ziemskich i profesjonalistów, którzy starali się sprzeciwić reformom gospodarczym i społecznym.

pl.wikipedia.org

Jeśli ktoś odważył się mu sprzeciwić, olbrzym odcinał takiemu śmiałkowi dłoń.

pl.wikipedia.org

Choć otrzymała rozkaz urodzenia córki, postanowiła sprzeciwić się swoim przełożonym i urodzić swojemu ukochanemu syna.

pl.wikipedia.org

Nie jest pantoflarzem i potrafi się sprzeciwić żonie, choć rzadko zachodzi taka potrzeba.

pl.wikipedia.org

Ramzes na próżno usiłuje sprzeciwić się decyzji arcykapłana.

pl.wikipedia.org

Z racji swych umiejętności jest jedyną osobą, która może się sprzeciwić jego zamiarom.

pl.wikipedia.org

Na nic się zdały późniejsze protesty – nikt z senatorów nie odważył się sprzeciwić trzem wielkim przywódcom.

pl.wikipedia.org

Każdą próbę ich naruszenia traktowano jak najwyższą zbrodnię i podejmowano próby odwołania króla, który ośmielił się sprzeciwić masom szlacheckim.

pl.wikipedia.org