polsko » niemiecki

zawarcie <D. ‑ia, bez l.mn. > [zavartɕe] RZ. r.n. (umowy)

zawarczeć [zavartʃetɕ]

zawarczeć f. dk. od warczeć

Zobacz też warczeć

warczeć <‑czy; f. dk. za‑ [lub CZ. warknąć]> [vartʃetɕ] cz. nieprzech.

2. warczeć przen. pot. (mówić opryskliwie) (człowiek):

jdn anfahren [o. anraunzen pot. ]

zawarować [zavarovatɕ] f. dk., zawarowywać [zavarovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. przech. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski