Tłumaczenia dla hasła „zniekształceniu“ w polsko » niemiecki słowniku

zniekształcenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zɲekʃtawtseɲe] RZ. r.n.

zniekształcenie (obrazu)

Verformung r.ż.

zniekształcenie (obrazu)

Verunstaltung r.ż.

zniekształcenie (obrazu)

Verzerrung r.ż.

zniekształcenie (informacji, danych)

Entstellung r.ż.

zniekształcenie (informacji, danych)

Verdrehung r.ż. pej. pot.

zniekształcenie liniowe INF.

lineare Verzerrung

zniekształcić [zɲekʃtawtɕitɕ]

zniekształcić f. dk. od zniekształcać

Zobacz też zniekształcać

I . zniekształcać <‑ca; f. dk. zniekształcić> [zɲekʃtawtsatɕ] CZ. cz. przech.

zniekształcać

verformen

zniekształcać

verunstalten

zniekształcać słowa, prawdę

entstellen

zniekształcać słowa, prawdę

verdrehen pej. pot.

II . zniekształcać <‑ca; f. dk. zniekształcić> [zɲekʃtawtsatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

zniekształcać

sich B. verformen

zniekształcać

die Form verlieren

obraz na monitorze zniekształcił się

das Bild r.n. auf dem Monitor hat sich verformt

zniekształcony [zɲekʃtawtsonɨ] PRZYM.

zniekształcony obraz

verformt

zniekształcony obraz

verunstaltet

zniekształcony dane, informacje, sens

entstellt

zniekształcony dane, informacje, sens

verdreht pej. pot.

I . zniekształcać <‑ca; f. dk. zniekształcić> [zɲekʃtawtsatɕ] CZ. cz. przech.

zniekształcać

verformen

zniekształcać

verunstalten

zniekształcać słowa, prawdę

entstellen

zniekształcać słowa, prawdę

verdrehen pej. pot.

II . zniekształcać <‑ca; f. dk. zniekształcić> [zɲekʃtawtsatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

zniekształcać

sich B. verformen

zniekształcać

die Form verlieren

obraz na monitorze zniekształcił się

das Bild r.n. auf dem Monitor hat sich verformt

przekształcenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pʃekʃtawtseɲe] RZ. r.n.

1. przekształcenie (zmiana struktury: pomieszczenia, zakładu):

przekształcenie

Umgestaltung r.ż.

przekształcenie

Umbildung r.ż.

przekształcenie ustrojowe/własnościowe

Umwandlung r.ż. der Staatsordnung/Eigentumsverhältnisse

2. przekształcenie MAT.:

przekształcenie

Umformung r.ż.

niekształtnie [ɲekʃtawtɲe] PRZYSŁ. podn.

niekształtnie

ungefüge podn.

niekształtnie

ungestalt podn.