Tłumaczenia dla hasła „zwężyć“ w polsko » niemiecki słowniku

zwęszyć [zvew̃ʃɨtɕ]

zwęszyć f. dk. od węszyć

Zobacz też węszyć

I . węszyć <‑szy> [vew̃ʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. węszyć (tropić):

węszyć ślad, zwierzynę

wittern

2. węszyć przen. pot. (podejrzewać):

węszyć podstęp, sensację

wittern przen.

węszyć podstęp, sensację

den Braten riechen przen.

II . węszyć <‑szy> [vew̃ʃɨtɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. węszyć:

węszyć (szukać) (zwierzę)

wittern

2. węszyć przen. pot.:

węszyć (śledzić) (detektyw)

schnüffeln pej. pot.

I . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ]

zwarzyć f. dk. od warzyć

II . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ] CZ. cz. przech. f. dk. przen. podn.

1. zwarzyć (zwiędnąć):

zwarzyć

ausdürren

kwiaty w ogrodzie zwarzył upał

Hitze r.ż. hat die Blumen im Garten ausgedürrt

2. zwarzyć (zepsuć humor):

zwarzyć

versauen pot.

wczorajsze wydarzenie zwarzyło humory domowników

das gestrige Ereignis r.n. hat die Stimmung der Bewohner versaut pot.

III . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. przen. podn.

1. zwarzyć (zwiędnąć):

zwarzyć

ausdürren

zwarzyć

verdürren

2. zwarzyć:

zwarzyć (zepsuć się) (humor)

schlecht werden

Zobacz też warzyć

I . warzyć <‑rzy> [vaʒɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. warzyć (produkować):

warzyć GASTR., TECHNOL. piwo

brauen

warzyć sól

sieden

2. warzyć przen. podn. (powodować więdnięcie):

warzyć

zum Verwelken [o. Erfrieren] [o. Vertrocknen] bringen

przymrozek warzył kwiaty

die Nachtfrost r.m. hat die Blumen beschädigt

3. warzyć przest (gotować):

warzyć

kochen

warzyć potrawę

ein Gericht kochen

II . warzyć <‑rzy> [vaʒɨtɕ] CZ. cz. zwr.

1. warzyć pot.:

warzyć (kwaśnieć) (mleko)

gerinnen

warzyć (kwaśnieć) (mleko)

ausflocken

2. warzyć przest (być gotowanym):

warzyć

gekocht werden

I . zwęzić [zvej̃ʑitɕ] f. dk., zwężać [zvew̃ʒatɕ] <‑ża> CZ. cz. przech.

1. zwęzić (czynić węższym):

zwęzić

verengen

zwęzić sukienkę

enger machen

2. zwęzić JĘZ.:

zwęzić samogłoskę

verengen

II . zwęzić [zvej̃ʑitɕ] f. dk., zwężać [zvew̃ʒatɕ] <‑ża> CZ. cz. zwr.

zwęzić

enger werden

zwęzić

sich B. verengen

zważyć [zvaʒɨtɕ]

zważyć f. dk. od zważać

Zobacz też zważać

I . zważać <‑ża; f. dk. zważyć> [zvaʒatɕ] CZ. cz. przech. tylko dk. (ocenić ciężar)

zważać

wiegen

zważyć ziemniaki

Kartoffeln wiegen

II . zważać <‑ża; f. dk. zważyć> [zvaʒatɕ] CZ. cz. nieprzech. (zwracać uwagę)

nie zważać na kogoś/coś

auf jdn/etw nicht achten

nie zważać na kogoś/coś

sich B. um jdn/etw nicht kümmern

zważywszy na jego przeszłość

wenn man seine Vergangenheit berücksichtigt [o. bedenkt]

zważywszy na to, że...

wenn man berücksichtigt [o. bedenkt] , dass ...

zjeżyć [zjeʒɨtɕ]

zjeżyć f. dk. od zjeżać

Zobacz też zjeżać

I . zjeżać <‑ża; f. dk. zjeżyć> [zjeʒatɕ] CZ. cz. przech.

1. zjeżać:

zjeżać (nastroszyć włosy) (zwierzę)

sträuben

kot zjeżył sierść na grzbiecie

die Katze r.ż. sträubte ihr Fell

2. zjeżać przen. (spowodować, że włosy stają się sztywne ze strachu):

strach zjeżył mu włosy na głowie

ihm stehen die Haare zu Berge pot.

II . zjeżać <‑ża; f. dk. zjeżyć> [zjeʒatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. zjeżać przen. (zdenerwować się):

zjeżać

störrisch [o. bockig] werden

2. zjeżać:

zjeżać (nastroszyć się) (zwierzę)

sich B. sträuben

zjeżać (nastroszyć się) (zwierzę)

sich B. aufplustern