Tłumaczenia dla hasła „παραβάτισσα“ w grecko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » grecki)

αναβάτης [anaˈvatis] SUBST r.m., αναβάτρια [anaˈvatria], αναβάτισσα [anaˈvatisa] SUBST r.ż.

αναβάτης

Reiter(in) r.m. (r.ż.)

αναβάτης

Jockey r.m.

παραλ|ής <-ήδες> [paraˈlis] SUBST r.m., παραλίδισσα [paraˈliðisa], παραλ|ού [paraˈlu] <-ούδες> SUBST r.ż. pot.

είναι παραλής

er ist gut betucht

προδότης [prɔˈðɔtis] SUBST r.m., προδότρια [prɔˈðɔtria], προδότισσα [prɔˈðɔtisa] SUBST r.ż.

προδότης

Verräter(in) r.m. (r.ż.)

προδότης της χώρας

Landesverräter(in) r.m. (r.ż.)

επαναστάτης [ɛpanaˈstatis] SUBST r.m., επαναστάτισσα [ɛpanaˈstatisa], επαναστάτρια [ɛpanaˈstatria] SUBST r.ż.

επαναστάτης

Revolutionär(in) r.m. (r.ż.)

επαναστάτης

Aufständische(r) mf

καραβοκύρ|ης <-ηδες> [karavɔˈciris] SUBST r.m., καραβοκύρισσα [karavɔˈcirisa] SUBST r.ż.

1. καραβοκύρης (πλοιοκτήτης):

καραβοκύρης

Schiffseigentümer(in) r.m. (r.ż.)

2. καραβοκύρης (πλοίαρχος):

καραβοκύρης

Kapitän r.m.

παραβάτης (παραβάτισσα) [paraˈvatis, paraˈvatisa] SUBST r.m./r.ż. (r.ż.)

1. παραβάτης (νόμου):

παραβάτης (παραβάτισσα)

Übertreter(in) r.m. (r.ż.)

παραβάτης (παραβάτισσα)

(des Gesetzes)

2. παραβάτης (στη γλώσσα της γραφειοκρατίας):

παραβάτης (παραβάτισσα)

Zuwiderhandelnde(r) mf

3. παραβάτης (υπόσχεσης):

παραβάτης (παραβάτισσα)

Wortbrüchige(r) mf

παράβασ|η <-εις> [paˈravasi] SUBST r.ż.

1. παράβαση (λόγου, υπόσχεσης, όρκου, δικαίου):

παράβαση

Bruch r.m.

παράβαση μιας υπόσχεσης

Bruch r.m. eines Versprechens

παράβαση του δικαίου

Rechtsbruch r.m.

παράβαση του δικαίου

Rechtsverletzung r.ż.

παράβαση καθήκοντος

Pflichtverletzung r.ż.

2. παράβαση (νόμου):

παράβαση του νόμου

Verstoß r.m. gegen das Gesetz

παράβαση του νόμου

Gesetzesverletzung r.ż.

παράβαση του καθήκοντος

Verstoß r.m. gegen die Pflicht

3. παράβαση (συμφωνίας, κανόνα):

παράβαση

Missachtung r.ż.

4. παράβαση (παράπτωμα):

παράβαση

Vergehen r.n.

τροχαία παράβαση

Verkehrsdelikt r.n.

παρ|αβαίνω <-άβηκα [ή -έβην] > [paraˈvɛnɔ] VERB cz. przech.

1. παραβαίνω (λόγο, υπόσχεση, όρκο):

παραβαίνω

brechen

2. παραβαίνω (νόμο):

παραβαίνω το νόμο

gegen das Gesetz verstoßen, das Gesetz verletzen/übertreten

3. παραβαίνω (συμφωνία, κανόνα):

παραβαίνω

missachten

I . παραβαρ|αίνω [paravaˈrɛnɔ], παραβαρ|ύνω [paravaˈrinɔ] <-υνα, -εμένος> VERB cz. przech.

παραβαραίνω

überlasten

II . παραβαρ|αίνω [paravaˈrɛnɔ], παραβαρ|ύνω [paravaˈrinɔ] <-υνα, -εμένος> VERB cz. nieprzech. (γίνομαι δυσκίνητος)

παραβαραίνω

schwerfällig werden

προστάτρια [prɔsˈtatria], προστάτισσα [prɔsˈtatisa] SUBST r.ż.

προστάτρια

Beschützerin r.ż.

αφέντης [aˈfɛndis] SUBST r.m., αφέντισσα, αφέντρα [aˈfɛndisa [ή aˈfɛndra] ] SUBST r.ż.

1. αφέντης (άρχοντας, εξουσιαστής):

αφέντης

Herr(in) r.m. (r.ż.)

2. αφέντης (αφεντικό):

αφέντης

Chef(in) r.m. (r.ż.)

φαφούτ|ης <-ηδες> [faˈfutis] SUBST r.m., φαφούτα [faˈfuta], φαφούτισσα [faˈfutisa] SUBST r.ż.

είναι φαφούτης

er/sie ist zahnlos

παραβιά|ζω <-σα, -στηκα, -σμένος> [paraviˈazɔ] VERB cz. przech.

1. παραβιάζω (πόρτα, παράθυρο):

παραβιάζω

aufbrechen

2. παραβιάζω (όρκο):

παραβιάζω

brechen

3. παραβιάζω (νόμο):

παραβιάζω

verletzen, übertreten

4. παραβιάζω (κανόνα):

παραβιάζω

missachten

παραβίασ|η <-εις> [paraˈviasi] SUBST r.ż.

1. παραβίαση (πόρτας, παραθύρου):

παραβίαση

Aufbrechen r.n.

2. παραβίαση (όρκου, υπόσχεσης):

παραβίαση

Bruch r.m.

παραβίαση εμπιστοσύνης

Vertrauensbruch r.m.

παραβίαση της ειρήνης

Friedensbruch r.m.

3. παραβίαση (νόμου):

παραβίαση

Übertretung r.ż.

4. παραβίαση (κανόνα):

παραβίαση

Missachtung r.ż.

παραβίωσ|η <-εις> [paraˈviɔsi] SUBST r.ż. BIOL.

παραβίωση

Parabiose r.ż.