niderlandzko » niemiecki

hul·di·gen <huldigde, h. gehuldigd> [hʏldəɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. huldigen (hulde bewijzen):

2. huldigen (erkennen):

huldigen form. a. iron. +C.
einer Auffassung huldigen form. iron.

hei·li·gen <heiligde, h. geheiligd> [hɛiləɣə(n)] CZ. cz. przech.

om·bui·gen2 <boog om, i. omgebogen> [ɔmbœyɣə(n)] CZ. cz. nieprzech. (zich buigen)

op·tui·gen <tuigde op, h. opgetuigd> [ɔptœyɣə(n)] CZ. cz. przech.

2. optuigen scheepv.:

3. optuigen (een rijdier):

4. optuigen (personen):

auftakeln pot.
aufdonnern slang

zon·di·gen <zondigde, h. gezondigd> [zɔndəɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

op·zui·gen <zoog op, h. opgezogen> [ɔpsœyɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. opzuigen (zuigend naar boven trekken):

2. opzuigen (absorberen):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski