niderlandzko » niemiecki

slach·ting <slachting|en> [slɑxtɪŋ] RZ. r.ż.

1. slachting (het slachten, keer):

Schlachtung r.ż.

om·slach·tig <omslachtige, omslachtiger, omslachtigst> [ɔmslɑxtəx] PRZYM.

slach·ten <slachtte, h. geslacht> [slɑxtə(n)] CZ. cz. przech.

1. slachten (doden):

wol·ach·tig [wɔlɑxtəx] PRZYM.

af·slach·ten <slachtte af, h. afgeslacht> [ɑfslɑxtə(n)] CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski