niemiecko » grecki

um|schnallen VERB cz. przech.

zu|schnallen VERB cz. przech.

schnallen VERB cz. przech.

1. schnallen (umschnallen, zuschnallen):

2. schnallen (losschnallen):

schwellen <schwillt, schwoll, geschwollen> [ˈʃvɛlən] VERB cz. nieprzech. +sein

erschallen <erschallt, erscholl, erschollen> VERB cz. nieprzech. +sein podn.

II . ab|schnallen VERB cz. nieprzech. pot. (fassungslos sein)

III . ab|schnallen VERB cz. zwr.

abschnallen sich abschnallen (Gurt lösen):

I . an|schnallen VERB cz. przech.

II . an|schnallen VERB cz. zwr.

anschnallen sich anschnallen:

sich anschnallen MOT., LOT.

verschwollen [fɛɐˈʃvɔlən] PRZYM. (Gesicht, Augen)

ab|schwellen irr VERB cz. nieprzech. +sein

1. abschwellen (Beule):

2. abschwellen (Lärm):

an|schwellen irr VERB cz. nieprzech. +sein

1. anschwellen (Körperteil):

2. anschwellen (Lärm):

I . geschwollen [gəˈʃvɔlən]

geschwollen part cz. przeszł. Perf. von schwellen

II . geschwollen [gəˈʃvɔlən] PRZYM.

1. geschwollen MED.:

2. geschwollen pej. (Stil):

Zobacz też schwellen

schwellen <schwillt, schwoll, geschwollen> [ˈʃvɛlən] VERB cz. nieprzech. +sein

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | Ελληνικά | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский