niemiecko » grecki

II . zucken [ˈtsʊkən] VERB cz. nieprzech. (von Blitz)

buckeln VERB cz. nieprzech. pot.

1. buckeln (Katze):

2. buckeln pej. (unterwürfig sein):

buckeln vor +C.

nuckeln [ˈnʊkəln] VERB cz. nieprzech.

zücken [ˈtsʏkən] VERB cz. przech.

1. zücken (Waffe):

2. zücken (Brieftasche):

packeln [ˈpakəln] VERB cz. nieprzech. austr. pot. pej.

packeln s. paktieren

Zobacz też paktieren

paktieren [pakˈtiːrən] VERB cz. nieprzech. oft pej.

wackeln [ˈvakəln] VERB cz. nieprzech.

1. wackeln (Tisch, Zahn):

2. wackeln (Position, Thron):

3. wackeln (rütteln):

wackeln an +C.

I . wickeln [ˈvɪkəln] VERB cz. przech.

1. wickeln (Papier, Schnur):

2. wickeln (Säugling):

Zucker <-s, -> [ˈtsʊkɐ] SUBST r.m.

2. Zucker pot. (Diabetes):

Zuckerl <-s, -(n)> [ˈtsʊkɐl] SUBST r.n. reg. austr.

Zuckerl s. Bonbon

Zobacz też Bonbon

Bonbon <-s, -s> [bɔŋˈbɔŋ, bɔ͂ˈbɔ͂ː] SUBST r.m. o r.n.

I . zügeln VERB cz. przech.

1. zügeln (Pferd, Leute):

2. zügeln (Neugierde, Zorn):

II . zügeln VERB cz. zwr.

zügeln sich zügeln (sich zurückhalten):

III . zügeln VERB cz. nieprzech. CH

zügeln s. um|ziehen

häkeln [ˈhɛːkəln] VERB cz. nieprzech./cz. przech.

pökeln [ˈpøːkəln] VERB cz. przech.

rekeln [ˈreːkəln] VERB cz. zwr. sich rekeln

1. rekeln (sich recken):

2. rekeln (sich lümmeln):

mäkeln [ˈmɛːkəln] VERB cz. nieprzech.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Definicje "zuckeln" w słownikach niemiecki


Interfejs: Deutsch | Ελληνικά | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский