Dekadẹnz <‑, bez l.mn. > [dekaˈdɛnts] RZ. r.ż.
1. Dekadenz podn. (Verfall, Entartung):
-
dekadencja r.ż.
2. Dekadenz (Epoche):
-
dekadentyzm r.m.
Tu możesz pozostawić uwagę o błędzie w haśle lub zaproponować poprawkę:
W jaki sposób przenieść tłumaczenia do Trenera słownictwa?
Uwaga: słówka z tej listy słówek są dostępne jedynie w tej przeglądarce. Po przeniesieniu ich do Trenera słownictwa będą dostępne wszędzie.