Tłumaczenia dla hasła „imperativsatz“ w niemiecko » polski słowniku

I . imperativ [ˈɪmperatiːf] PRZYM. podn.

imperativ

rozkazujący

imperativ

nakazujący

imperatives Mandat POLIT.

mandat r.m. poselski związany

II . imperativ [ˈɪmperatiːf] PRZYSŁ. podn.

imperativ

rozkazująco

imperativ

stanowczo

etw imperativ verlangen

wymagać czegoś stanowczo

etw imperativ verlangen

żądać [f. dk. za‑] czegoś

Relati̱vsatz <‑es, ‑sätze> RZ. r.m. JĘZ.

Relativsatz

zdanie r.n. względne

Interrogativsatz <‑es, ‑sätze> [ɪntɐroga​ˈtiːfzats] RZ. r.m. JĘZ.

Interrogativsatz

zdanie r.n. pytające

Ịmperativ <‑s, ‑e> [ˈɪmperatiːf] RZ. r.m.

1. Imperativ JĘZ.:

Imperativ

tryb r.m. rozkazujący

2. Imperativ PHILOS:

Imperativ

imperatyw r.m.

kategorischer Imperativ

imperatyw kategoryczny

impertinent [ɪmpɛrti​ˈnɛnt] PRZYM. podn.

impertinent

impertynencki podn.

impertinente Forderung

impertynenckie żądanie r.n. podn.