Tłumaczenia dla hasła „ordinand“ w niemiecko » polski słowniku

Nọrdịrland <‑s, bez l.mn. > [ˈ-​ˈ--] RZ. r.n.

Nordirland

Irlandia r.ż. Północna

Nordirland

północna Irlandia

Ordina̱te <‑, ‑n> [ɔrdi​ˈnaːtə] RZ. r.ż. MATH

Ordinate

rzędna r.ż.

I . ordinä̱r [ɔrdi​ˈnɛːɐ̯] PRZYM.

1. ordinär a. pej. (vulgär):

ordinär Person

ordynarny

2. ordinär alt (gewöhnlich):

ordinär Holz

zwykły

II . ordinä̱r [ɔrdi​ˈnɛːɐ̯] PRZYSŁ. a. pej. (unfein)

ordinär lachen

grubiańsko

Koordina̱te <‑, ‑n> [koʔɔrdi​ˈnaːtə] RZ. r.ż.

1. Koordinate MATH:

Koordinate

współrzędna r.ż.

2. Koordinate meist l.mn. GEO:

Koordinate

współrzędne r.ż. l.mn.

Koordina̱tor(in) <‑s, ‑en; ‑, ‑nen> [koʔɔrdi​ˈnaːtoːɐ̯] RZ. r.m.(r.ż.)

Koordinator(in)

koordynator(ka) r.m. (r.ż.)

Ordinaria̱t <‑[e]s, ‑e> [ɔrdina​ˈriaːt] RZ. r.n.

1. Ordinariat UNIV:

Ordinariat

profesura r.ż. zwyczajna

2. Ordinariat REL.:

Bischöfliches Ordinariat

ordynariat r.m.

Ordina̱rius <‑, Ordinarien> [ɔrdi​ˈnaːriʊs] RZ. r.m.

1. Ordinarius UNIV:

Ordinarius

profesor r.m. zwyczajny kierujący katedrą

2. Ordinarius REL.:

Ordinarius

ordynariusz r.m.

Ordinatio̱n <‑, ‑en> [ɔrdina​ˈtsi̯oːn] RZ. r.ż.

1. Ordination REL. (in evang. Kirche Einsetzung eines Pfarrers in sein Amt):

Ordination

ordynacja r.ż.

2. Ordination REL. (in kath. Kirche sakramentale Weihe eines Priesters):

Ordination

święcenia l.mn. kapłańskie

3. Ordination MED. (Verordnung):

Ordination

[za]ordynowanie r.n.

ordinieren* [ɔrdi​ˈniːrən] CZ. cz. przech.

1. ordinieren REL.:

jdn zum Priester ordinieren

wyświęcać [f. dk. wyświęcić] kogoś na księdza

2. ordinieren MED.:

ordinieren Arzneimittel

ordynować [f. dk. za‑]

Koordinatio̱n <‑, ‑en> [koʔɔrdina​ˈtsi̯oːn] RZ. r.ż. podn.

Koordination

koordynacja r.ż.

Kardina̱l <‑s, Kardinäle> [kardi​ˈnaːl, pl: kardi​ˈnɛːlə] RZ. r.m. REL.

Kardinal

kardynał r.m.

Kardina̱ltugend <‑, ‑en> RZ. r.ż. meist l.mn. REL.

Kardinaltugend

cnota r.ż. kardynalna [lub główna]

Ordensstand RZ.

Hasło od użytkownika

Ordensstand r.m. BIBL

stan zakonny