Tłumaczenia dla hasła „dźwięczny“ w polsko » angielski słowniku

dźwięczny PRZYM.

1. dźwięczny głos:

dźwięczny

resonant

2. dźwięczny śmiech:

dźwięczny

ringing

3. dźwięczny JĘZ.:

spółgłoski dźwięczne

voiced consonants

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Ɣ, ɣ – litera alfabetu łacińskiego bazowana na greckiej literze "gamma" γ. W międzynarodowym alfabecie fonetycznym używana jest do zapisu spółgłoski szczelinowo miękkopodniebnej dźwięcznej.

pl.wikipedia.org

W grece współczesnej gamma reprezentuje spółgłoskę szczelinową miękkopodniebienną dźwięczną /ɣ/ lub spółgłoskę szczelinową podniebienną dźwięczną /ʝ/.

pl.wikipedia.org

Używana jest do oznaczenia dźwięku [ɓ], tj. spółgłoski iniektywnej dwuwargowej dźwięcznej.

pl.wikipedia.org

Jest to siódma litera alfabetu baszkirskiego, w którym oznacza dźwięk [ð], tj. spółgłoskę szczelinową międzyzębową dźwięczną.

pl.wikipedia.org

Konsekwentne jest za to rozróżnienie spółgłosek dźwięcznych i bezdźwięcznych.

pl.wikipedia.org

Ponadto występowały w nim dźwięczne głoski przydechowe, zwarte zmiękczone i zaokrąglone, a także inne głoski, znane m.in. z języka polskiego.

pl.wikipedia.org

We wszystkich wyżej wymienionych językach odpowiada dźwiękowi [ŋ], tj. spółgłosce nosowej tylnojęzykowo-miękkopodniebiennej dźwięcznej.

pl.wikipedia.org

Taff et al. (2001: 234) we współczesnych wschodnioaleuckich praktycznie nie ma opozycji dźwięczne: bezdźwięczne przy nosowych, sybilantach i sonorantach.

pl.wikipedia.org

W abchaskim oznacza dźwięk [ʒ], czyli spółgłoskę szczelinową zadziąsłową dźwięczną, a w kabardyjskim [ʒʲ], czyli palatalizowany wariant wyżej wspomnianej spółgłoski.

pl.wikipedia.org

W języku polskim nie istnieje fonem będący dźwięcznym odpowiednikiem fonemu /x/, a więc /ɣ/.

pl.wikipedia.org