Tłumaczenia dla hasła „tytułować“ w polsko » angielski słowniku

I . tytułować CZ. cz. przech.

1. tytułować f. dk. za- (nadawać tytuł):

tytułować

to entitle

tytułować

to title

2. tytułować (zwracać się):

tytułować kogoś kimś

to address sb as sth

II . tytułować tytułować się CZ. cz. zwr.

1. tytułować (tytułować się):

tytułować się

to address one another

2. tytułować (używać tytułu):

tytułować się

to address

Przykładowe zdania ze słowem tytułować

tytułować kogoś kimś

to address sb as sth

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W 1740 był mianowany generałem majorem, a w 1741 występował jako szef regimentu dragonów imienia królowej i tytułował się generałem jazdy.

pl.wikipedia.org

Następni władcy habsburscy tytułowali się królami czeskimi bez aktu koronacyjnego.

pl.wikipedia.org

Niektóre dokumenty tytułują go omni iure peritus (biegły we wszystkich prawach), co może świadczyć o znajomości zarówno prawa rzymskiego, jak i kanonicznego.

pl.wikipedia.org

W dokumencie z 6 czerwca 1278 roku tytułuje się już archidiakonem.

pl.wikipedia.org

Aby więc odróżnić kapitana dowodzącego żaglowcem od innych służących na nim kapitanów, tytułowano go komendantem.

pl.wikipedia.org

Gottard uzyskał w ten sposób prawo tytułowania się wolnym panem stanowym, dzięki czemu nie podlegał księciu cieszyńskiemu.

pl.wikipedia.org

W przypadku biografii o znaczących walorach poznawczych, jej autora można tytułować biografem danej postaci.

pl.wikipedia.org

Tytułował się księciem żagańskim, zielonogórskim, szprotawskim i głogowskim.

pl.wikipedia.org

Ojciec tytułował się margrabią, a syn otrzymał tytuł hrabiego, który później bardzo sobie upodobał.

pl.wikipedia.org

Docentem tytułowano zwyczajowo doktorów habilitowanych, obecnie pracowników naukowych posiadających ten stopień, w okresie przed uzyskaniem stanowiska profesora nadzwyczajnego (lub tytułu profesora) grzecznościowo tytułuje się profesorem.

pl.wikipedia.org