Tłumaczenia dla hasła „zburzyłoby“ w polsko » angielski słowniku

zburzyć

zburzyć f. dk. of burzyć

Zobacz też burzyć

I . burzyć CZ. cz. przech.

1. burzyć f. dk. z- (rozwalać):

burzyć

to destroy

burzyć dom, mur

to demolish

burzyć dom, mur

knock [or pull] down

2. burzyć f. dk. z- przen. spokój, porządek:

burzyć

to disturb

3. burzyć f. dk. wz- (zaburzać porządek):

burzyć włosy

to ruffle

burzyć wodę

to disturb

II . burzyć burzyć się CZ. cz. zwr.

1. burzyć f. dk. wz- (morze):

burzyć się f. dk.

to surge

2. burzyć (włosy):

burzyć się f. dk.

to be all over the place

3. burzyć (złościć się):

burzyć się f. dk.

to seethe

4. burzyć (buntować się):

burzyć się przeciwko czemuś

to revolt [or rise] against sth

wzburzony PRZYM.

1. wzburzony morze, woda:

wzburzony

rough

2. wzburzony człowiek:

wzburzony

disturbed

burzliwy PRZYM.

1. burzliwy (pełen burz):

burzliwy

stormy

2. burzliwy przen. (niespokojny):

burzliwy

turbulent

burzliwy

eventful

3. burzliwy przen. (ożywiony):

burzliwy

stormy

burzliwy oklaski

thunderous

oburzony PRZYM.

oburzony

indignant

oburzony

outraged

oburzony na kogoś/coś

incensed at sb/sth

wzburzyć

1. wzburzyć f. dk. of wzburzać

2. wzburzyć f. dk. of burzyć

Zobacz też wzburzać , burzyć

I . wzburzać <f. dk. wzburzyć> CZ. cz. przech.

1. wzburzać wodę:

wzburzać

to churn up

2. wzburzać człowieka:

wzburzać

to disturb

II . wzburzać wzburzać się CZ. cz. zwr.

1. wzburzać (morze):

wzburzać się

to become rough

2. wzburzać (człowiek, umysł):

wzburzać się

to be disturbed

I . burzyć CZ. cz. przech.

1. burzyć f. dk. z- (rozwalać):

burzyć

to destroy

burzyć dom, mur

to demolish

burzyć dom, mur

knock [or pull] down

2. burzyć f. dk. z- przen. spokój, porządek:

burzyć

to disturb

3. burzyć f. dk. wz- (zaburzać porządek):

burzyć włosy

to ruffle

burzyć wodę

to disturb

II . burzyć burzyć się CZ. cz. zwr.

1. burzyć f. dk. wz- (morze):

burzyć się f. dk.

to surge

2. burzyć (włosy):

burzyć się f. dk.

to be all over the place

3. burzyć (złościć się):

burzyć się f. dk.

to seethe

4. burzyć (buntować się):

burzyć się przeciwko czemuś

to revolt [or rise] against sth

zaburzyć

zaburzyć f. dk. of zaburzać

Zobacz też zaburzać

zaburzać <f. dk. zaburzyć> CZ. cz. przech.

1. zaburzać równowagę:

zaburzać

to upset

2. zaburzać spokój:

zaburzać

to disturb