Tłumaczenia dla hasła „imiennik“ w polsko » francuski słowniku

imiennik (-iczka) RZ. r.m. (r.ż.)

imiennik (-iczka)

homonyme r.m. i r.ż.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Trafił do imiennika, tylko że z siedzibą w Łęcznej.

pl.wikipedia.org

Dzieckiem okazuje się siedmioletni chłopiec, który jest jego imiennikiem.

pl.wikipedia.org

Jan posiadał jednak syna imiennika ze związku pozamałżeńskiego, który jednak nie miał praw do spadku po ojcu (chodzi zwłaszcza o tytuł książęcy).

pl.wikipedia.org