Tłumaczenia dla hasła „mruczeć“ w polsko » francuski słowniku

mruczeć <mruknąć> CZ. cz. nieprzech.

1. mruczeć (kot):

mruczeć

ronronner

2. mruczeć (mamrotać):

mruczeć

murmurer

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Sumienie coś tam mruczy, ale żyłka antykwaryczowska przemaga i już marzę o mumijach i sarkofagach”.

pl.wikipedia.org

Nic nie mówi, potrafi tylko ryczeć albo mruczeć.

pl.wikipedia.org

W razie schwytania nie kąsa, zaś podrażniony mruczy bądź wydaje skrzeczący odgłos podobny do szczekania psa.

pl.wikipedia.org

Dialekt ten charakteryzował się mrocznym tonem, mówiono „krzywo i mruczano”.

pl.wikipedia.org

Koty kartuskie miauczą bardzo rzadko, za to bardzo głośno mruczą.

pl.wikipedia.org

Jego charakterystyczną cechą jest powiedzonko niach, niach, które ciągle mruczy.

pl.wikipedia.org

Podobnie jak koty komunikują się za pomocą miauczenia, potrafią również mruczeć.

pl.wikipedia.org

Sama nazwa wywodzi się od szkockiego czasownika curr i oznacza nisko brzmiący gwar (podobnie w języku angielskim istnieje słowo purr – mruczeć).

pl.wikipedia.org

Tak jak wszystkie małe koty myje starannie całe ciało, potrafi także mruczeć i na wdechu i na wydechu, co zawdzięcza specjalnej budowie kości gnykowych.

pl.wikipedia.org

Następnie zamknął się na całą dobę w swoim pokoiku, gdzie mruczał smutne pieśni.

pl.wikipedia.org