polsko » niemiecki

braniec <D. brańca, l.mn. brańcy> [braɲets] RZ. r.m. HIST.

1. braniec (jeniec):

2. braniec (osoba wzięta do wojska):

ubranie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [ubraɲe] RZ. r.n.

2. ubranie (garnitur):

Anzug r.m.

brandy [brendɨ] RZ. r.ż. ndm.

branża <D. ‑ży, l.mn. ‑że> [braw̃ʒa] RZ. r.ż. EKON

bramin <D. ‑a, l.mn. ‑i> [bramin] RZ. r.m. REL.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski