Tłumaczenia dla hasła „buntowniczy“ w polsko » niemiecki słowniku

buntowniczy [buntovɲitʃɨ] PRZYM.

buntowniczy

aufrührerisch

buntowniczy

rebellisch

buntowniczy

aufwieglerisch

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Jej nieszczęście prowadzi do buntowniczego aktu – zabójstwa męża.

pl.wikipedia.org

Jednak tym, co pobudzało jego buntowniczą naturę, były filmy amerykańskie.

pl.wikipedia.org

Piotruś jest 12-letnim chłopcem o żywiołowej, buntowniczej naturze.

pl.wikipedia.org

Następne 3 lata wojska królewskie zajmowały się zdobywaniem lancasterskich twierdz i zwalczaniem buntowniczych zapędów zwolenników obalonego monarchy.

pl.wikipedia.org

Szybko jednak okazało się, że jej buntowniczy charakter nie jest w stanie wytrzymać twardych warunków życia w klasztorze.

pl.wikipedia.org

Konfederacje uznane za buntownicze wobec króla nazywano rokoszami.

pl.wikipedia.org

Yūsuke z początku jest narwany i buntowniczy, jednak z czasem staje się przywódcą z prawdziwego zdarzenia.

pl.wikipedia.org

Kuzey jest odważny i buntowniczy, nieustraszony oraz spontaniczny.

pl.wikipedia.org

Mimo iż jego buntownicza natura zdecydowanie sprzeciwiała się wspomnianym ćwiczeniom, to jednak innego wyjścia nie miał.

pl.wikipedia.org

Także wśród mameluków narastały buntownicze nastroje, a pogarda żołnierzy w stosunku do młodego sułtana była coraz większa.

pl.wikipedia.org