polsko » niemiecki

burmistrz <D. ‑a, l.mn. ‑e [lub ‑owie]> [burmistʃ] RZ. r.m.

Bürgermeister(in) r.m. (r.ż.)

burmistrzowski [burmistʃofski] PRZYM. st. urz.

burmistrzostwo <D. ‑wa, bez l.mn. > [burmistʃostfo] RZ. r.n.

1. burmistrzostwo (urząd burmistrza):

2. burmistrzostwo (godność burmistrza):

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski
Król jest uradowany swoim nowym burmistrzem i udaje się do niego na ucztę.
pl.wikipedia.org
Od 1586 do śmierci był burmistrzem, a w roku 1600 piastował ponadto urząd królewskiego burgrabiego.
pl.wikipedia.org
Jego ojciec był burmistrzem i blacharzem.
pl.wikipedia.org
Jeden z jego przodków był burmistrzem miasta, a ojciec prowadził warsztat płatnerski.
pl.wikipedia.org
Przewodniczący (z upoważnienia rady) wraz z burmistrzem przystąpili do rozmów z biskupem diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.
pl.wikipedia.org
Dzięki temu pełnię praw uzyskał samorząd lokalny z burmistrzem na czele.
pl.wikipedia.org
W 1994 objął stanowisko zastępcy burmistrza miasta Żary, w 1998 został burmistrzem.
pl.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski