Tłumaczenia dla hasła „epitet“ w polsko » niemiecki słowniku

epitet <D. ‑u, l.mn. ‑y> [epitet] RZ. r.m.

1. epitet LIT.:

epitet

Epitheton r.n.

2. epitet zwykle l.mn. pot. (wyzwisko):

epitet

Beschimpfung r.ż.

epitet

Schimpfwort r.n.

obrzucić kogoś epitetami

jdn beschimpfen

obrzucić kogoś epitetami

jdn mit Schmutz bewerfen przen.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Epitet gatunkowy pochodzi od greckiego słowa βραχυπτερος brakhupteros – „krótkoskrzydły” (βραχυς brakhus – krótki oraz -πτερος -pteros – -„skrzydły” (πτερον pteron – „skrzydło”)).

pl.wikipedia.org

Nazwa węgorz nawiązuje do węgorzowatego kształtu ciała ryby, a epitet gatunkowy elektryczny – do obecności narządów elektrycznych.

pl.wikipedia.org

Natomiast epitet gatunkowy drugiego, discoides, odwołuje się do dyskowatego kształtu zwierzęcia.

pl.wikipedia.org

Nazwa rodzajowa oznacza „rogate sklepienie”, a epitet gatunkowy znaczy „silny”.

pl.wikipedia.org

Nazwa zwyczajowa (koziorożec) i łaciński epitet gatunkowy (capricorne) pochodzi od zakrzywionych cierni przypominających rogi kozy (capri – kozi, corne – rogi).

pl.wikipedia.org

Łaciński epitet gatunkowy agrarius ma to samo znaczenie co polski: „polny”.

pl.wikipedia.org

Z kolei epitet gatunkowy to połączenie łacińskich słów fortis (silne) i scrura (nogi).

pl.wikipedia.org

Epitet gatunkowy vittatus pochodzi od łacińskiego słowa vitta – „przepaska”, „wstęga”.

pl.wikipedia.org

Od tych wyjątkowo delikatnych piór wywiedziono epitet nazwy gatunkowej kakapo: habroptilus.

pl.wikipedia.org

Epitet gatunkowy venustus pochodzi z łaciny i oznacza „czarujący” lub „elegancki”.

pl.wikipedia.org