Tłumaczenia dla hasła „głoskę“ w polsko » niemiecki słowniku

wymawiać zębowo jakąś głoskę

einen Laut dental aussprechen [o. mit den Zähnen bilden]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Litera ä oznacza głoskę [ɛ] (Äste ['ʔɛstə]) lub /ɛː/ (spät [ʃpɛːt) (zastępowana jest najczęściej przez [eː], np. spät [ʃpeːt]).

pl.wikipedia.org

Język ten cechowało zjawisko rotacyzmu (przejścia określonej głoski w określonej pozycji w głoskę ‘r’) i lambdalizmu (zamiany w ‘l’).

pl.wikipedia.org

W języku hiszpańskkim dwuznak ll tradycyjnie wyrażał głoskę /ʎ/ (palatalna lateralna).

pl.wikipedia.org

Dwuznak sz zaczął oznaczać tylko š, dwuznak cz i cż – tylko głoskę č, a litera c – głoskę c.

pl.wikipedia.org

Rz obecnie znaczący tę samą głoskę, co litera ż, a w międzynarodowym alfabecie fonetycznym przypisywany jest [ʒ].

pl.wikipedia.org

Wiele systemów zapisu opartych na piśmie łacińskim używa „dwuznaków” (a nawet „trójznaków” itd.), czyli grup znaków łacińskich oznaczających pojedynczy dźwięk (głoskę).

pl.wikipedia.org

Cecha braku tak zdefiniowanej dźwięczności, charakteryzująca głoskę [t], nazywa się bezdźwięcznością.

pl.wikipedia.org

W alfabetach ukraińskim, białoruskim i kazachskim głoskę [i] oznacza litera І.

pl.wikipedia.org

Parecheza (gr. παρήχησις parḗkhēsis) – figura retoryczna, fonetyczny środek stylistyczny, odmiana paronomazji, polegający na zestawieniu podobnie brzmiących słów, różniących się jedną głoską, o jedną głoskę lub mających przestawione sylaby.

pl.wikipedia.org

Przekształcenie zmiękczające zmienia czasem głoskę fonetycznie miękką w fonetycznie twardą.

pl.wikipedia.org