Tłumaczenia dla hasła „jednoręczny“ w polsko » niemiecki słowniku

jednoręczny [jednorentʃnɨ] PRZYM. (mający tylko jedną rękę lub jedną rękę sprawniejszą od drugiej)

jednoręczny

einarmig

jednoręczny

einhändig

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Muzyka do niego grana jest na specjalnym, jednoręcznym flecie i tamburynie.

pl.wikipedia.org

Ljubičić pewnie operuje zarówno forehandem, jak i klasycznym, jednoręcznym backhandem, i z obu stron potrafi zagrywać piłki kończące, jednak za lepszy uważany jest jego backhand.

pl.wikipedia.org

Używany był jako broń jednoręczna, służył do rozbijania uzbrojenia ochronnego przeciwnika, hełmu lub zbroi w bliskim starciu.

pl.wikipedia.org

Federer dysponuje również klasycznym, jednoręcznym backhandem, którym zagrywa piłkę topspinem bądź trudnym do odbioru slajsem.

pl.wikipedia.org

Składana metalowa kolba wyposażona w hak naramienny, umożliwiający strzelanie jednoręczne.

pl.wikipedia.org

W porównaniu z mieczem jednoręcznym posiada zdecydowanie dłuższą głownię i rękojeść (umożliwiającą chwyt dwuręczny – pełny lub częściowy).

pl.wikipedia.org

Gracz może zdobyć takie umiejętności jak: posługiwanie się bronią jednoręczną, dwuręczną, łukami, kuszami, otwieranie zamków wytrychem, skradanie się, akrobatykę, kradzież kieszonkową oraz oprawianie zwierząt.

pl.wikipedia.org

Głównym orężem jest jednoręczny miecz, a narzędziem likwidowania celu ukryty sztylet.

pl.wikipedia.org

Miecz bastardowy (miecz bękarci) – rodzaj miecza, łączący w sobie cechy miecza jednoręcznego (długość głowni) oraz miecza długiego (przedłużona rękojeść, umożliwiająca dołożenie drugiej ręki).

pl.wikipedia.org

W odróżnieniu od starszych obusiecznych broni hoplitów (xiphos, egcheiridion), był to rodzaj długiego, jednoręcznego noża, o ostrej wewnętrznej krawędzi.

pl.wikipedia.org