polsko » niemiecki

koniunktiwus [koɲuŋktivus] RZ. r.m.

koniunktiwus → coniunctivus

Zobacz też coniunctivus

coniunctivus <D. ‑vu, l.mn. ‑vy> [koɲuŋktivus] RZ. r.m. JĘZ.

1. coniunctivus bez l.mn. (tryb przypuszczający):

Konjunktiv r.m.

2. coniunctivus (czasownik w trybie przypuszczającym):

Konjunktiv r.n.

koniunkturalny [koɲuŋkturalnɨ] PRZYM.

2. koniunkturalny (chwiejny):

wankelmütig pej. podn.

koniunkturalista <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> RZ. r.m. odm. jak f w lp

Konjunkturritter r.m. pej. podn.
Opportunist(in) r.m. (r.ż.) pej. podn.

koniunkturalność <D. ‑ści, bez l.mn. > [koɲuŋkturalnoɕtɕ] RZ. r.ż. EKON

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski