Tłumaczenia dla hasła „nobilitacja“ w polsko » niemiecki słowniku

nobilitacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [nobilitatsja] RZ. r.ż.

1. nobilitacja HIST.:

nobilitacja

Adelung r.ż.

nobilitacja

Nobilitation r.ż. podn.

nobilitacja

Nobilitierung r.ż.

uzyskać nobilitację

in den Adelsstand erhoben werden

2. nobilitacja przen. podn. (postawienie wyżej w hierarchii):

nobilitacja

Erhebung r.ż.

nobilitacja

Höherstufung r.ż.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W przypadku nobilitacji, zwykle do pozostawionego mieszczańskiego nazwiska dodawano z łącznikiem von (zu) nazwę często fikcyjnych włości.

pl.wikipedia.org

W późniejszych czasach nobilitacje szlacheckie leżały w gestii władz państwowych i były nadawane za zasługi wojskowe lub cywilne.

pl.wikipedia.org

Stankar – polski herb szlachecki z nobilitacji, używany przez kilka rodzin.

pl.wikipedia.org

Uczestnictwo w radzie redakcyjnej dobrego czasopisma naukowego jest rodzajem nobilitacji dla naukowca.

pl.wikipedia.org

W dużych miastach dostanie się do tak wąskiego grona malarzy otrzymujących podobne zamówienia było trudne i stanowiło to wyraźną nobilitację artysty.

pl.wikipedia.org

W niektórych krajach będących monarchiami wyróżnienie takie równoważne jest z nobilitacją.

pl.wikipedia.org

W wypadku nobilitacji (nadanie szlachectwa) pozostawiano często nobilitowanym ich herby mieszczańskie.

pl.wikipedia.org