Tłumaczenia dla hasła „popędliwy“ w polsko » niemiecki słowniku

popędliwy [popendlivɨ] PRZYM. podn.

popędliwy

jähzornig

popędliwy

aufbrausend

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Duszę on dzielił na trzy części, według przysługujących im cnót: mądrości (dusza rozumna), męstwa (dusza popędliwa) i umiarkowania (dusza pożądliwa).

pl.wikipedia.org

Przez popędliwy temperament często wdawał się w bójki.

pl.wikipedia.org

Łączył w sobie dostojeństwo wieszcza i autorytet króla, ponadto był popędliwy i pewny siebie.

pl.wikipedia.org

Podczas szermierczego egzaminu niechcący ośmiesza umiejętności popędliwego księcia, zrażając go do siebie.

pl.wikipedia.org

Wyróżniał się imponującą postacią (był wyższy od braci) i popędliwym charakterem.

pl.wikipedia.org