Tłumaczenia dla hasła „przekląć“ w polsko » niemiecki słowniku

przekląć [pʃekloɲtɕ]

przekląć f. dk. od przeklinać

Zobacz też przeklinać

I . przeklinać <‑na; f. dk. przekląć> [pʃeklinatɕ] CZ. cz. przech.

1. przeklinać (rzucać klątwę):

przeklinać

mit einem Fluch belegen

przeklinać

verfluchen

2. przeklinać (nie móc odżałować):

przeklinać swój los, stratę

verfluchen

przeklinać swój los, stratę

verwünschen

II . przeklinać <‑na; f. dk. przekląć> [pʃeklinatɕ] CZ. cz. nieprzech. (kląć)

przeklinać

fluchen

przeklinać

schimpfen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Merlin przeklął to ostrze, sprawiając, że do czasu, gdy nie przyjdzie po niego czysta dusza, nikt nie będzie nim władać.

pl.wikipedia.org

Wyrzuciła go jednak i przeklęła, gdyż uznała, że zniekształca jej policzki.

pl.wikipedia.org

Architekt miał wówczas przekląć wszystkich mieszkańców, przepowiadając im nieszczęścia w interesach i w życiu.

pl.wikipedia.org

Marići bardzo zdenerwował się postawą swojej żony i przeklął ją mówią, że zamieni się w kamień.

pl.wikipedia.org

Klasztor został opuszczony 1869 roku i z tym wydarzeniem wiąże się legenda, że benedyktyni przeklęli ludność wyspy tak, że wszystko robili w odwrotnej kolejności.

pl.wikipedia.org

Jedna z miejscowych dziewczyn zakochała się w nim, jednak poślubiła innego mężczyznę, a rozczarowana dziewczyna przeklęła nowożeńców.

pl.wikipedia.org

Aby temu zapobiec, przeklęła ją.

pl.wikipedia.org

Ten przeklął go, zapowiadając że i jego strąci z piedestału własne dziecko.

pl.wikipedia.org

Ojciec bohatera nie wyraził jednak radości z jego powrotu i przeklął go jako tchórza, który sprowadził hańbę na całe plemię.

pl.wikipedia.org

Wilhelm przeklął syna i kontynuował oblężenie jego zamku, ale bez rezultatu.

pl.wikipedia.org