Tłumaczenia dla hasła „trzebić“ w polsko » niemiecki słowniku

trzebić <‑bi; f. dk. wy‑> [tʃebitɕ] CZ. cz. przech.

1. trzebić podn. (przerzedzać):

trzebić las

abholzen

2. trzebić podn. (tępić):

trzebić zwierzęta

ausrotten

3. trzebić (kastrować):

trzebić buhaja, ogiera

verschneiden

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Ludzie, osiedlając się w dolinach, trzebili lasy, głównie w sąsiedztwie torfowisk, gdzie zakładali pastwiska, łąki i pola.

pl.wikipedia.org

Nazwa miejscowości pochodzi od prasłowiańskiego czasownika terbiti „karczować (las), trzebić” z dodanym przyrostkiem – nica.

pl.wikipedia.org

Z tego powodu w wielu regionach gospodarze bezlitośnie trzebili ten gatunek, gdy pojawiał się w sąsiedztwie gospodarstw czy pastwisk.

pl.wikipedia.org

Nazwa polska wsi pochodzi od do wyrazu trzebić – wycinać, karczować las.

pl.wikipedia.org