Tłumaczenia dla hasła „urzędować“ w polsko » niemiecki słowniku

urzędować <‑duje> [uʒendovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. urzędować (pełnić obowiązki urzędnika):

urzędować

amtieren

urzędować

ein Amt ausüben [o. innehaben]

2. urzędować (pracować w określonych godzinach):

urzędować

Dienst haben

urzędować

im Dienst sein

w niedzielę nie urzędujemy

am Sonntag arbeiten wir nicht [o. haben wir keine Sprechstunde]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W listopadzie 1920 roku bojówka faszystowska wywołała zamieszki, zaatakowała budynek, gdzie urzędowała socjalistyczna rada miasta.

pl.wikipedia.org

Urzędowanie na stanowisku premiera rozpoczął 28 kwietnia 2013 po zaprzysiężeniu.

pl.wikipedia.org

Gabinet urzędował od 21 stycznia 1987 do 17 grudnia 1990.

pl.wikipedia.org

W czasie przyjmowania transportów urzędował w „kasie” na terenie ogrodzonego placu-rozbieralni.

pl.wikipedia.org

Zachowane są dwa skrzydła tego niegdyś dużo większego budynku, w którym urzędował i rezydował najwyższy przedstawiciel weneckiej władzy w społeczeństwie – miejski rektor.

pl.wikipedia.org

Gabinet urzędował od 29 listopada 1994 do 12 marca 1996.

pl.wikipedia.org

W 1942 w kościele urzędował już ksiądz na stałe.

pl.wikipedia.org

W latach 1836-1839 w budynku urzędowała pruska komisja fortyfikacyjna.

pl.wikipedia.org