Tłumaczenia dla hasła „wydziedziczyć“ w polsko » niemiecki słowniku

wydziedziczać <‑cza> [vɨdʑedʑitʃatɕ], wydziedziczyć [vɨdʑedʑitʃɨtɕ] CZ. cz. przech. f. dk. PR.

wydziedziczać

enterben

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Zabiwszy mu ojca stryj wydziedziczył go z ojcowizny, uczynił z niego ciężko harującego nędzarza.

pl.wikipedia.org

Na wieść o tym rodzina całkowicie zerwała z nim stosunki i wyrzekła się go i wydziedziczyła.

pl.wikipedia.org

Małżeństwo to spotkało się oporem ze strony ojca pana młodego, który wydziedziczył syna.

pl.wikipedia.org

W październiku 2007 roku publicznie ogłosił, że jego adoptowana córka jest lesbijką, po czym wyrzekł się jej i wydziedziczył.

pl.wikipedia.org

Wskutek tej scysji matka wydziedziczyła córkę.

pl.wikipedia.org